गबलें फुना मवनीगु सम्पत्ति !
थः सक्षम जुइ । सन्तान नं सक्षम याये । बांलाक ज्या सयेके । बांलाःगु लजगाः याये । थःगु वर्तमाननापं भविष्य नं बांलाके धइगु इच्छा सकसिकें दइ । थुकिया लागि शीप सयेकेगु कुतः याइ । थःगु इचछाकथंया शीपय् तल्लीन जुइ । शील्प सःम्ह मनुखं थःगु जीवन अःपुक हने फइ । शील्प छगूकथंया प्रतिभा खः । गुगु छम्हनापं मेम्हेसिके पाइ । थुकी हस्तकलाया ज्याखँनिसें कयाः विज्ञान तकया ज्याखँ नं जुइफु। थ्व हे शील्पया कारणं मनूयात द्यः याना बिउगु दु। ‘ल्हातय् शीप दुम्ह मनू गबलें नं द्यां लाइमखु ।’
थ्व धापू नं दु। शीप तःधं वा चीधं धइगु जुइमखु। समाज दुने च्वँसेंलि समाजया निंतिं याइगु, यायेमाःगु माःगु सकतां ज्याखँ शीप हे खः । गथे छम्ह डाक्टर समाजया निंतिं मू वंम्ह व्यक्ति जुइ । अथे हे छम्ह सुचिकाः नं समाजया निंतिं उलि हे मू वंम्ह व्यक्ति खः । डाक्टरं डाक्टरी शीप छ्यली, सुचिकाः नं थःगु शीपं समाज सभ्य याइ । छगू इलय् बोधिसत्व जुजुया अमात्य जुल। अबलय् जुजुया पुरोहित छम्ह नं दु। पुरोहित अतिकं हे खँ सःम्ह । अझ माःगु स्वयां आपाः खँ ल्हायेमाःम्ह । वं खँ ल्हातकि मेपिंत न्वतकं वाके बीमखु। वयागु खँ न्यँन्यं सकलें वाक्क दिक्क । उकिं जुजुं वया म्हुतुप्वाः तुइके फुम्ह सुं दु ला धकाः माला जुल ।
अबलय् वाराणसीइ खुत्यांम्ह छम्ह दुगु जुयाच्वन । खुत्यां जूसां व कयेकाः लाकेगु शीप दुम्ह खः । वया शीपय् गांयापिं मस्तय् लय्ताया जुइगु। छन्हु मस्तय्सं वयात ठेलागाडीइ तयाः साला यंकल । वयात नगरया ध्वाखाय् च्वंगु निग्रोध सिमा क्वय् फ्यतुकल । वया छचाःलं मस्त फ्यतुल । वया न्ह्यःने बाकूचा, कौ तयाबिल ।
सकसिनं बाकूचां कयेकाः सिमाहलय् थीथी आकार दयेका बिउ धाल । गुलिसिनं सल दयेकि धाल । गुलिसिनं किसि दयेकि धाल । वं मस्तय्सं धाः धाः थें यात । थुकिं यानाः सिमा हः प्वाः प्वाः गन । बँय् दक्व सिमा हःया सिमा हः जक जुल । अबलय् हे वाराणसीया जुजु अन थ्यंकः वल । जुजु खनाः मस्त ग्यात । इपिं सकलें बिसिउँ वन । खुत्यां धाःसा बिसिउँ वने मफुत । व अन हे लात । जुजुं सिमा क्वय् हःया हः जक खन । जुजुं सिमापाखे नं मिखा ब्वल । सिमाया हः दक्व प्वाःया प्वाः गनाच्वंगु नं खन । थ्व खनाः जुजु अजू चाल । जुजुं न्यन ‘थथे सुनां याःगु ?’
छन्हु मस्तय्सं वयात ठेलागाडीइ तयाः साला यंकल । वयात नगरया ध्वाखाय् च्वंगु निग्रोध सिमा क्वय् फ्यतुकल । वया छचाःलं मस्त फ्यतुल । वया न्ह्यःने बाकूचा, कौ तयाबिल । सकसिनं बाकूचां कयेकाः सिमाहलय् थीथी आकार दयेका बिउ धाल । गुलिसिनं सल दयेकि धाल । गुलिसिनं किसि दयेकि धाल ।
जुजुं खुत्यां नं याःगु खँ सिल । जुजुं पुरोहितया म्हुतुप्वाः तिकेत खुत्यां ज्या वइगु थुइकल । उकिं जुजुं खुत्यांयात माय्के छ्वल । इमिसं उखें थुखें माल । छुं ई लिपा इमिसं सिमा क्वय् फ्यतुनाच्वंम्ह खुत्यांयात खन । जुजुं वयात न्ह्यःने सःतल । अले धाल- ‘जिमिथाय् छम्ह बुराम्ह नवःम्ह ब्राम्हण दु। छु छं वयात हाले मफयेका बी फु ला ?’ वं धाल- ‘त्वाःचां छमना ति दुगुचिया खिगुलि दुसा फु ।’
जुजुं व खुत्यांयात थःगु दरवारय् यंकल । वयात पर्दाया लिउने फ्यतुकल । पर्दाय् प्वाः छप्वाः खन । उकिया चुलिंचू पुरोहित च्वनीगु थाय् दयेकल । खुत्यांयात त्वाःचा छगः नं बिल । उकी दुगुचिया खिगुलि छथल नं तयाबिल । छुं ई लिपा पुरोहित जुजुया सेवाय् वल । जुजुं सदां थें वलिसे खँ ल्हायेगु शुरु यात । सदां थें पुरोहितं खँ ल्हात । वं मेपिं सुयातं हे खँ ल्हाके मबिउ । व थः जक मदिक्क खँ ल्हानाच्वन ।
पर्दाया लिउने च्वनाच्वंम्ह खुत्यां नं दुगुचिया खिगुलि छगः छगः यानाः कयेकाच्वन । दुगुचिया खिगुलि भुजिं दुहां वने थें पुरोहितया म्हुतुइ दुहां वन । ब्राम्हणं खँ ल्हायेत म्हुतु वां खाइगु। खुत्यां नं दुगुचिया खिगुलि म्हुतुइ लाक्क वांछ्वइगु। खँ ल्हायेगु सुरय् वं थःगु म्हुतुइ दुगुचिया खिगुलि दुहां वःगु तकं होस मदु ।
वं भकाभक खिगुलि घुर्का च्वन । छगः छगः यायां वं दक्वं खिगुलि घुर्कल । अले जुजुं धाल- ‘आचार्य ! छिं आपाः हे खँ ल्हानादिल । छिं छत्वाःचा जायेक खिगुलि घुतकूगु नं मचा । आः थुलि अप्वःछिं पचे याये फइमखुत । झासँ, आः छेँय् झासँ । छेँय् थ्यनेवं कंगनीया लः त्वनादिसँ । उकी खिगुलि ल्ह्वयाः आराम यानादिसँ ।’
जुजुया खँ न्यनाः पुरोहित मछाल । वया म्हुतुप्वाः पाकां सुयातःथें च्वंक बन्द जुल । अनं लिपांनिसें वं खँ ल्हाःवःपिंलिसे नं खँ मल्हात । जुजुं खुत्यांया प्रशंसा यात । वया ज्यां जुजु लय् ताल । वं जुजुया न्हाय्पंयात सुख बिउगु तायेकल । उकिं वयात प्यंगू दिशाय् लाख आम्दानी जुइगु प्यंगू गां बकस बिलल । खुत्यां नं थःगु शीपं यानाः सम्पत्ति कमे याये फत ।
खतय्ला खुत्यां शारीरिक रुपं असक्षम । तर वयाके शीप दु। व हे शीपया कारणं जुजुं तकं वयागु प्रशंसा यात । अझ लखौं दां कमे जुइगु गां नं बिल । उकिं थुकी धयातःगु दु- शील्प धयागु न्ह्यागुसां सयेका तयेमाः । शील्प सयेका तयेगु बांलाः । खुत्यांचां दुगुचिया खिगुलि कयेकेगु शीपं प्यंगू दिशाय् प्यंगू गति प्राप्त याये फत । सकसिनं पूवंक शीप सयेके फइ धइगु नं मदु। गुलिसिनं तःक्वः तःक्वःमछिं शीप सयेकी । अय्नं बांलाक व पूवंक सयेके फइमखु। तर भचा जक सयेकातःगु कला नं ज्या ख्यलय् वइ । थुकिं थःगु ज्यान तकं बचे याना बी फु ।
छगू इलय् वाराणसीइ जुजुं छम्ह माणवकपाखें मन्त्र सयेकल । छन्हु जुजुया सेनापतिं जुजुयात स्यायेगु अले थः जुजु जुइगु विचाः यात । उकिं सेनापतिं जुजुया दाह्री खाकीम्ह नौयात सःतल । वं धाल- ‘छं जुजुया दाह्री खाकेगु इलय् जुजुया गःपःनापं ध्यनाबिउ । अनंलि जि जुजु जुइ । जि जुजु जुइवं छंत सेनापति याये ।’
नौ नं थः सेनापति जुइ दइगु तायेकाः व तसकं लय्ताल । वं जुजुया गःपः चदंक पालेगु विचाः यात । उकिं वं थःगु ख्वःचा ज्वयेका च्वन । थुगु इलय् जुजु थम्हं माणवकपाखें सयेका काःगु मन्त्र कण्ठ यानाच्वन । गुगु मन्त्र थथे दु- ‘छं प्रहार यायेगु कुतः यानाच्वन, यानाच्वन । छाय् कुतः यानाच्वनागु? उगु तथ्ययात जिं सिउ, जिं सिउ ।’
जुजुया खँ न्यनाः नौ ग्यात । व उघ्रिमय् जुजुया पालिइ भ्वपू वन । वं जुजुयाके क्षमा नं फ्वन । सेनापतिया सकतां खँ नं कन । विद्या व शीप दकलय् तःधंगु धन सम्पत्ति खः । श्री सम्पत्ति ला फुना वनी । तर थःयाके दुगु शीप व विद्या गबलें नं फुइमखु। गबले शीप व विद्या बालाक छ्यली । अबलय् उम्ह मनू सम्पन्न जुइ । धनवान जुइ । थुकिं सफल व सक्षम जुयाः जीवन हनेत तिबः बी ।
LEAVE YOUR COMMENTS