सुजबुद्ध व कर्म

राजगृह नगरया छगू गरिव परिवार । उगु परिवारया मिसा प्वाथय् दत । न्हापा हे गरिव । मचा प्वाथय् दःसांनिसें झन् दुःखी जुल । न्हियान्हिथं नये तकं थाकुल । मांया प्वाः जायेक नये तकं मखन । थुकिं यानाः प्वाथय् च्वंम्ह मचा नं द्यांलात । ई त्यल, मचाया जन्म जुल । मांया प्वाथय् हे न्हाय्, न्हाय्पं मदुम्ह । जन्म नं उकथं हे जुल ।

बुसांनिसें ल्वगि । मांबौया मन, थः सन्तानप्रति माया ला दइगु हे जुल । उकिं इमिसं तपस्या यात । व्रत च्वन । तर मचाया ल्वय् शान्त मजू । न्ह्याक्व हे थाकुसां इपिं दिक्क मचाः । तःधिक मजूतले लहित । वया नां सुजबुद्ध कोष्ठि तल । मचा बुलुहुं तःधिकः जुल । मांअबुं नं वयात कर्मकथं जिविका याः धकाः त्वःताबिल ।

अनं लिपा वया जीवन झन् थाकुल । म्हया ला कुचाकुचा जुल । म्हया ला कुतुं वल । म्ह छम्हं लः जाल । सह यानां याये मफुत । व ख्वल । हाल । लँय् द्यने माल । गन गन वन अन अन हे ख्वयेगु हालेगु यात । चछिन्हिछि वया हे जक सः । थुकिं यानाः अन च्वंपिं मनूत द्यने तकं मफुत । राजगृह नगरया दकलय् दुःखीम्ह जुल व ।

वं फोहरय् वांछ्वयातःगु वसः मुनाः पुनेमाल । छँेखापतिकं चाःहिलाः फ्वं जुल । लँय् वांछ्वयातःगु नसा नये माल । प्वाः छगःया लागिं अतिकं दुःख सीमाल । गनं छुंकथं मनूत मुनी, अन छुं नसा नये दइगु आशां व थ्यंकः वनी । छन्हु तथागत बुद्ध राजगृह नगरय् बिज्यात । वसपोल राजगृह बिज्याःगु खँ नगरवासीतय्सं सिल ।

सकसिनं वसपोलयात भोजनया लागिं बिन्ति यात । नगरया दथुइ महामण्डप दयेकल । अन हे वसपोलयात महादान बिल । सुजबुद्ध कोष्ठीं अन म्वःम्वः मनूत खन । अन थःयात नसा दइगु आशा यात । व म्वःम्वः मनूतय् दथुइ वन । मनूतसें वयात नसा बिल । साःगु भिंगु नसा नये खन । वया चित्त लय्ताल । आनन्द जुल । एकचित्त जुल ।

छगू इलय् सुजबुद्ध कोष्ठी बाराणसि नगरया जुजु जुयाः
जन्म जुल । उगु इलय् बुद्ध मदु । जुजु थः हे जक सर्वेसर्वा जुइमाः । वया थः जक सर्व गुण सम्पन्न धायेके यः ।
थः अतिकं रुपवाण गुणवान कथं सम्मानित जुइमाः । उकिं वं छन्हु तिसा राजआभूषण तित । सकसिनं थःयात बांलाः धायेकेगु बिचाः यात । व नगरपाखे चाःहिउ वन ।
जुजु नगरय् चाहिला च्वन । उगु इलय् गन्धमादान पर्वतं
प्रत्येक बुद्ध नं नगरय् थ्यंगु जुयाच्वन ।

वं उखेंथुखें मिखा ब्वल । वं दिव्य दृष्टिं झःझः धाःम्ह, शान्त इन्द्रीयया तथागतयात खंकल । अन तथागतं उपदेश यानाच्वंगु । थ्व खनाः वया नं उपदेश न्यने मास्ति वल । व नं छथाय् फ्यतुत । एकचित्तं उपदेश न्यन । उपदेश न्यंकथं मनन यात । वं अन हे स्रोतापन्न फल प्राप्त यात । वं थुगु खँ तथागतयात न्यंकेगु विचाः यात ।

तर बांलाक दने तकं मफु । हुलमुलया दथुइ । सकसियां न्ह्यःने तथागतया थाय् वने मफुत । उपदेश क्वचाल । छम्ह निम्ह यायां सकलें दना वन । तथागत नं विहारपाखे बिज्यात । सुजबुद्ध नं तुतां चुयाः दन । वं तथागत नाप लायेगु विचाः यात । उकिं विहारपाखे पलाः न्ह्याकल । थ्व सकतां देबेन्द्रं खन । देबेन्द्रं सुजबुद्धया परीक्षा कायेगु विचाः यात ।

देवेन्द्रं धाल, ‘हे सुजबुद्ध । छ मनूमध्ये अतिकं चीमि । यदि छं बुद्धयात मखु, धर्मयात मखु, संघयात मखु । थनिंनिसें जितः बुद्ध नं म्वाः । धर्म नं म्वाः । संघ नं म्वाः धालधाःसा जिं छंत अपार धन बी ।’ थ्व खँ न्यनाः सुजबुद्ध कोष्ठीं धाल, ‘धिक्कार छ थेंज्याःम्ह लाज मदुम्ह मूर्खयात । छं जितः धाये मजिउगु खँ धाल । छं अन्याय यात ।

छाय् जितः चीमि धयागु ? जि चीमि मखु । महादीन नं मखु । जि सुखी । अति सुखी । महाधनी ।’ थुलि धयाः व सरासर विहारपाखे वन । अन तथागत नाप लात । थः प्रतिष्ठित जूगुलिं तसकं लय्ताल । छुं ई लिपा व विहारं पिहां वल । थःगु बाय्पाखे स्वयाः वन । लँय् वयात सां च्वल । व अन हे सित । थ्व छगू बुद्धकालया घटना खः ।

अति दीन दुःखी सुजबुद्ध कोष्ठी थें दुःख सियाः जीवन हनाच्वंपिं थौं नं दु । झीगु मिखा न्ह्यःने । थाय् थासय् । लँय् दथुइ, दुवातय् अझ चुक, ननिइ तकं खनेदु । इपिं न्हियान्हिथं चित्कारया सलं हाली । ख्वइ । फ्वनाः नइ । अझ खि–च्वः अन हे यानाच्वनी । थ्व सकतां कर्मया भोग खः । सुजबुद्ध कोष्ठीं नं कर्मया कारणं दुःख सीमाल ।

छगू इलय् सुजबुद्ध कोष्ठी वाराणसी नगरया जुजु जुयाः जन्म जुल । उगु इलय् बुद्ध मदु । जुजु थः हे जक सर्वेसर्वा जुइमाःम्ह । वया थः जक सर्वगुण सम्पन्न धायेके यः । थः अतिकं रुपवाण गुणवान कथं सम्मानित जुइमाः । उकिं वं छन्हु तिसा राजआभूषण तित । सकसिनं थःत बांलाः धायेकेगु विचाः यात । व नगरपाखे चाःहिउ वन ।

जुजु नगरय् चाःहिला च्वन । उगु इलय् गन्धमादान पर्वतं प्रत्येक बुद्ध नं नगरय् थ्यंगु जुयाच्वन । प्रत्येक बुद्ध शान्त स्वभाव । भिक्षाटनया लागिं चाःहिला बिज्याःगु । अतिकं बुरा, पुलांगु चीवर पुनातःगु, थाय्थासय् पर्का तःगु । अय्नं वसपोलयात स्वः वःपिं धाःसा म्वःम्वः । थ्व खनाः जुजुया अतिकं तं पिहां वल । जुजुं, ‘सु खः थ्व कोष्ठी ? चीवर पुनाः चाःहिला च्वंम्ह ?’ धाधां ब्वः बिल ।

वसपोलयात थुकलं बिबिउँ वन । थुगु कर्मया कारणं जुजुं महानरक भोग याये माल । अनं चिउताः जुल । लिपा सुजबुद्ध कोष्ठी जन्म जुल । अतिकं दुःख भोग यायेमाल । सुजबुद्ध कोष्ठीं दँ दं तक दुःख भोग यात । छन्हु तथागत नाप लात । वसपोलया कारणं स्रोतापन्न नं जुल । अय्नं सां च्वया सीमाल । थुकथं मृत्यु वःगु नं न्हापाया कर्मया कारणं खः ।

छगू इलय् सुजबुद्ध कोष्ठी सेठया काय जुयाः जन्म जुल । छन्हु थः पासापिं नापं चाःहिउ वन । इपिं नापं छम्ह मिसा नं यंकल । वयात तिसा, वसः, ध्यबा नं बिल । इपिं न्हिछियंकं अतिकं न्ह्यइपुका च्वन । बहनी जुल । सकलें छेँय् लिहां वयेत तयार जुल । सेठया कायया मनय् लोभं जाल । वं मिसायाके च्वंगु तिसा व ध्यबा कायेगु विचाः यात ।

थ्व खँ वं थः पासापिंत नं कन । उम्ह मिसायात स्यायेगु खँय् सहमत नं जुल । थ्व खँ व मिसां सिल । वं विचाः यात, ‘थुमिसं जिनाप न्हिछि न्ह्याइपुकल । आः वयाः तिसा व ध्यबाय् लोभ यात । जितः स्यायेगु स्वत । थौं छक्वः जितः इमिसं स्याइ । जिं इमित सछिक्वः यक्षणी जुयाः स्याये ।’थथे विचाः यानाच्वंबलय् हे वयात स्याना बिल । मिसाया व हे चित्तया कारणं सुजबुद्ध कोष्ठी नं सां च्वयेकाः सी माल ।

जन्म थम्हेसियां धयाथें मदु । प्राणीया जन्म गन, गबलय्, सुया कूलय्, सुया क्वखं जुइ थ्व नं धाये थाकु । थ्व सकतां कर्मकथं जुइगु खः । तःमि, चीमि, स्वस्थ, ल्वगि, रुपवान, कुरुप थ्व फुक्कं हे कर्मया कारणं जुइ । हरेक प्राणीया जन्म जुइ । थःगु ईतक कर्म भोग याइ । थन सुख नं भोग याइ । दुःख नं । जब कर्म भोग क्वचाइ । कर्मकथं संसार त्वःती थ्व हे सृष्टिया नियम खः । थुगु खँयात बुद्धया शिक्षां नं यचुक बिउगु दु ।

सम्बन्धित बुखँ

LEAVE YOUR COMMENTS