दान छु खः ?

पुण्य प्राप्तिया निंतिं दान बी । दानं थुगु जन्मय् जक मखु। परलोकय् नं सुख प्राप्त याकी । उकिं दानया उतिकं मू वं । दान निःस्वार्थ भावं यायेमाः । छुं बियाः छुं कायेगुयात दान धाये मल्वः । छता बियाः छता कायेगु छगू कथं व्यापार खः । तर सकसिनं निःस्वार्थ भावं दान बी धइगु नं मदु। गुलिसिनं स्वइच्छां दान बी । गुलिसिनं लोकजनया भयं दान बी । गुलिं थम्हं छुं प्राप्त यायेगु कामनां दान बी ।

खय्त ला पुण्य कर्म याये अःपू मजू । सकसिनं पुण्य कर्म म्हसीकी धइगु नं मदु। पुण्य कर्मय् न्हापां पलाः तयेत लोभ नं क्यनेमाली । उकिं दान बीकेत थीथीकथंया योजना दयेकी । झीसं खं थन जब छुं थाय् दयेकी, भिंकी अन दान कायेगु याइ । उगु इलय् झिद्वः दां दान बीवं सुभाय् पौ देछाइ । न्यय्द्वः दां दान यातकि सुभाय् पौ नापं दोसल्लां नं न्ययेकी । लखौंलख दान याइपिंत सिजः पौ, नापं दोसल्लां न्ययेकी । थुकथं सम्मान यायेगु नं थः थः कथंया नियम दयेकी । थुकिं दान यायेगु इच्छा ब्वलंकेत ग्वाहालि याइ ।

मनूया स्वभाव । उकिसनं चंचं धाःगु चित्त । चित्त स्थिर यानाः त्याग याये अतिकं थाकु। थुकथं छुं वस्तु बी कि मबी ? छाय् बीगु? छु यायेत बीगु? बियां छु जुइ ? आदि खं चित्त ब्याकूल याना बी । थ्व चंचं धाःगु चित्तय् ब्वलनीगु स्वभाव नं खः । सकसिनं छगू हे कथं दान याइमखु। थम्हं फूचाःकथं थम्हं मनंतुनाकथं जक दान याइ । मनुखं स्वंगू कथं दान याइगु खँ बुद्ध शिक्षाय् नं न्ह्यथनातःगु दु ।

गुम्ह दायकं (दान बीम्ह मनुखं) दानयात दकलय् तःधं तायेकी, वं थम्हं नये त्वने यानाच्वंगु स्वयां बांलाःगु वस्तु दान बी । तर गुम्हं दायकं थम्हं नये त्वने यानाच्वनागु स्वयां कमसलया वस्तु जक दान बी । अले गुम्हं दायकं थम्हं नये त्वने यानाच्वंगु समान दान बी । थुकथं स्वंगू कथं दान बी । श्रद्धा व भक्तिया कारणं दान बी । थुगु खँ सुमन गथुया व्यवहारं नं क्यं । जुजु बिम्बिसारया सुमन नांया गथु छम्ह दु। जुजुं वयात स्वां हयेगु ज्या बियातःगु। जुजुं वयात न्हिं च्यागू कर्षापण बीगु खः । उकिया पलेसाय् वं जुजुयात बांबांलाःगु स्वां हया बीगु ।

सदां थें व स्वां ज्वनाः वल । वं लँय् तथागत बुद्धयात खन । वसपोलप्रति श्रद्धा ब्वलन । उकिं वं बिचाः यात । जुजुं जितः प्राण दण्ड हे छाय् मबीमाः । जिं थुगु दक्वं स्वां तथागतयात देछाये । वं थके दुगु स्वां दक्वं तथागत बुद्धयात देछाल । थ्व खँ जुजुं सिल । जुजु वयागु व्यवहार खनाः लय् ताल । उकिं वयात सर्वाष्टक पदं विभूषित यात । वयात दासदासि च्याद्वः कर्षापण नापं गां नं बिल ।

जुजु बिम्बिसारया उडान पालया व्यवहार नं स्वये । छन्हु जुजु बिम्बिसारयात अं नये मास्ति वल । थ्व खँ उडान पालयात कन। थुगु ई अंया ई मखु। अय्नं उडान पालं अं सयेकेगु विचाः यात। वं अंया हाय् थीथीकथंया रसायन ल्वाकछ्यात। थुकी साः नं तल । थुकिइ हां हे प्यंगः अं बुया वल । अनलिं वं व अं जुजुयात बीगु विचाः यात। अं ज्वनाः व जुजुयाथाय् वन। वं लँय् मौद्गल्यायन महास्थविर नाप लात। भिक्षाटनय् बिज्यानाच्वंम्ह वसपोल खनेवं वं दान बीगु विचाः यात। उकिं वं उगु दुर्लभगु अं वसपोलयात दान बीगु विचाः यात। वं जुजुयात बीगु स्वयां वसपोलयात बीगु तःधं तायेकल । उकिं वं प्यंगः अं वसपोलयात हे देछाल ।

मनूया स्वभाव । उकिसनं चंचं धाःगु चित्त । चित्त स्थिर यानाः त्याग याये अतिकं थाकु। थुकथं छुं वस्तु बी कि मबी ? छाय् बीगु ? छु यायेत बीगु ? बियां छु जुइ ? आदि खं चित्त ब्याकूल याना बी । थ्व चंचं धाःगु चित्तय् ब्वलनीगु स्वभाव नं खः ।

थुगु खँ जुजुं सिल । जुजु उडान पालया श्रद्धाय् लय्ताल । उकिं वयात बस्त्रालंकार नापं गां छगू नं बकस बिल । गुम्हं दान यायेगु मति ला तइ । दान नं बी । तर दान बी धुंकाः नुगः मछिंका च्वनी । अतितकालय् छम्ह गृहपति दु। उगु इलय् नगरसिखि प्रत्येक बुद्ध दुगु खः । छन्हु वं प्रत्येक बुद्धयात भिक्षादान यात । तर भिक्षाटन लिपा वया मन आतुर जुल ।

छाय् बी लात? मब्यूसां जिउगु नि। बरु उगु भोजन दास दासी व ज्यामितय्त नयेमाःगु। आदि खँ वया नुगलय् ब्वलन। दानया महिमा अपरम्पार दु। तर थुगु खँ सकसिनं थुइके फइमखु। उकिं थन लोकाचारया निंतिं दान याइ । भयया कारणं दान याइ । तर जब दानया मू थुइ । अबलय् चित्त प्रशन्न जुइ ।

रोज मल्ल कुशीनगरबासी खः । व अतिकं तःमि । छन्हु तथागत बुद्ध कुशीनगरय् बिज्यात । थुगु खँ कुशीनगरया मल्लपिंसं सिल । इमिसं तथागतया लँपु स्वःवनेगु विचाः यात । उकिं उमिसं घोषणा यात, ‘सुनां तथागतया लँपु स्वःवनीमखु। वयात न्यासः जरिवाना कायेगु जुइ ।’ थुगु भयं यानाः रोज मल्ल नं उगु लँपुइ वन ।

थुगु खँ तथागतं सिल । वसपोलं रोज मल्लयात पुण्यया लँपु म्हसीका बीगु विचाः यात । उकिं वप्रति मैत्रीचित्त फैले याना बिज्यात । थुकिया प्रभावं व तथागतया शरणय् वन । तथागतं वयात मैत्रीपूर्वक धर्मदेशना बियाबिज्यात । वं बांलाक धर्मबोध यात । न्हापा तथागतप्रति छतिं श्रद्धा मदुम्ह । छुं छता दान याये मं मदुम्ह रोज मल्ल । तथागतया धर्मदेशनां वं धर्मया लँपु म्हसीकल । व दान यायेत अतिकं आतुर जुल । तर वया भोजन दान यायेगु पाः हे मवः । वं थःगु पाः तकं पी तकं मफुत ।

उकिं वं बुद्धया शासनय् दकलय् न्हापां वाउँचा व छुचुंमरि दान यात । वं तथागतयात बिन्ति यात, ‘भन्ते, आर्यपिंसं जिगु जक चीबर पिण्डपात्र, सयनासन, ग्लान प्रत्यन व भैषज्य परिष्कार ग्रहण याना बिज्याहुँ ! मेपिनि मखु।’ तर तथागतं थुगु खँ स्वीकार याना बिमज्याः । दानया फल उच्च जुइ । गुगुं दानया फल थुगु हे जन्मय् प्राप्त जुइ । गुगुं परलोकय् प्राप्त जुइ । गृहपतिं थःगु चित्त आतुर यानाः प्रत्येक बुद्धयात भोजन दान बिल । तर उगु भोजन दानया प्रभावं व न्हय्क्वःतक स्वर्गलोकय् उत्पन्न जुल । न्हय्क्वःतक श्रेष्ठी कूल प्राप्त जुल । दानं लोकय् शत्र सम्पत्ति, मर सम्पत्ति, ब्रम्ह सम्पत्ति, चक्रवर्ति सम्पत्ति, श्रावक पारमि ज्ञान, प्रत्येक बोधिज्ञान व अभिसम्बोधि ज्ञान तकं प्राप्त जुइ ।

दानया महिमा बारे तथागतं सिंह सेनापतियात थथे धयाबिज्याःगु दु, विश्वं सकसिनं सयेकी । सकसिनं सेवन याये खनी । कीर्ति नापं यश नं बढे जुइ । सुखया इच्छा याइपिंसं लोभ चित्त तंकेत दान बी । अज्याःगु पण्डितपिं त्रिलोकय् प्रतिष्ठित जुइ । द्यःपिंनापं न्ह्यइपुकी । स्वर्गय् मरम्बा याइ । थुकथं दान बुद्धया लँपु खः । सुखया कारण खः । लाभ प्रतिष्ठा लाभ यायेगु थाय् खः । दुःखं मुक्त जुइगु लँपु खः ।