ने. सं. ११४४ ञलाथ्व पुन्हि - येँया: पुन्हि

यलध्वाखाय् अष्टमातृकाया अंगः किपा

यल – थनया ऐतिहासिह महत्व दुगु यलध्वाखायात छाय्पीगु ज्या जुयाच्वंगु दु । ध्वाखाय् नेवाः संस्कृतिइ सुरक्षाया प्रतिक कथं कयातःपिं अष्टमातृका किपा च्वयेगु ज्या जुयाच्वंगु दु । उगु किपा च्वयेगु ज्याया नेतृत्व नांजाःम्ह कलाकार लोक चित्रकारं यानादीगु खः । वय्कःया कथं न्हापा पाटन क्याम्पसया कुलां साहित्य पाःलाःपाखें ध्वाखाय् कलश व मिखाया चित्र च्वयातःगु खः । लिपा कुलां साहित्य पालाःपाखें ज्या मजुइवं स्थानीय शान्ति युवा क्लबं अथे हे चित्र च्वयेगु याना वयाच्वंगु खः ।

थुगुसी धाःसा चित्र च्वयेगु खँय् सहलह जुयाच्वंगु इलय् पाटन क्याम्पसया पुलांम्ह विभागीय प्रमुख तुल्सीलाल सिंहं यलध्वाखा देय्या ध्वाखा जूगुलिं देय्ध्वाखाय् अष्टमातृकाया किपा तयेमाः धकाः सुझाव बियादीगुलिं अष्टमातृकाया किपा च्वयेगु ज्या जुयाच्वंगु खः ।थ्व चित्र च्वयेगु ज्याय् थौंकन्हय् च्याम्ह कलाकारपिं लगे जुयाच्वंगु दु । थुकी चित्रकलाया विद्यार्थीपिंसं नं ग्वाहालि याःगु खः । विद्यार्थीपिनिगु ज्या क्वचायेधुंकूगुलिं आः थःपिंसं चित्र च्वयेगु ज्या यानाच्वनागु खँ भाजु चित्रकारं कनादिल ।

इतिहासविद् देवीचन्द्र श्रेष्ठया धापू कथं थ्व यलध्वाखा ९० सालया तःभुखाय् लिपा वि.सं. १९९१ सालय् दयेकूगु खनेदु । न्हापा थ्व ध्वाखां पिने बुँया फाँट जक दुगु खःसा वहे फाँटय् छगू पुखू नं दु गुकियात ‘चःपुखू’ धाइ । चःपुखूया नापसं च्वंगु ध्वाखा जुयाः थ्व ध्वाखायात ‘चःध्वाखा’ नं धाः । थ्वहे चःपुखूया क्वसं लाःगु थाय् जुयाः उगु लागायात न्हापा ‘चःक्वःपाः’ धाइगु खः गुगु थौंकन्हय् अपभ्रंश जुयाः ‘चाकुपाट’ जूवंगु दु ।