ख्यालि न्हिलि

निम्ह कर्मचारी ‘लन्च टाइम’य् भ्वं छकू कयाः फ्यतुनाच्वन । उपिंमध्ये छम्हसिनं न्हाय्पनय् कपाय् स्वचाकातल । अनं न्ह्यःनें वनाच्वंम्ह छम्ह पासां न्यन— ‘छंगु न्हाय्पनय् छु जुल ?’
‘खँ छु धाःसां थ्व जिपि पासा आखः ब्वने मसः ।’
‘अले ?’
‘थ्वया कलातं च्वयाहःगु पौ जितः ब्वंकाच्वंगु का ।’
‘अले ?’
‘थ्वया कलातं च्वयाहःगु पौ जूगुलिं जिं न्यने मजिउ हँ छु !’
ह्ह्ह्
शर्माजी थः कलाः व झिंखुम्ह मस्त ब्वनाः फिल्म स्वःवनेत पिहां वन । प्यकालँय् दनाच्वंम्ह पुलिसं शर्माजीयात ज्वनाः थानाय् यंकल । वं ग्याग्यां नयन— ‘पुलिस दाइ, जिं छु यानागु दु धकाः जितः थन हयादियागु छिं ?’
‘छं छुं कि छुं ला यात हे जुइनि ! मखुसा थुलिमछिं मनूतय्सं भुनाच्वनी ला छंत ?’— पुलिसं धाल