निपु चिबाखं

१. नेट वन
स्वन्हु दत व मालपोत कार्यालयय् वनाच्वंगु । भुखाय् ब्वयाः दुंगु छेँ नामसारी यायेगु ज्याय् । नामसारी थौं जुइथे कन्हय् जुइथे । नाता प्रमाणया भ्वं पेश यायां, नागरिकता क्यँक्यं उखेंथुखें जुजुं स्वन्हु बिइधुंकल । ज्या गुबलय् सिधइ धकाः न्यंसा हके थें न्वाइ “ज्या जुयाच्वंगु दु हे दु नि, वक्व वक्वसिया हथाय् । छिगु जक ज्या ला ! मखंला फुकसिया हथाय् ।”

ख नं खः मनूत हा भुने थें भुनाच्वंगु दु क्वथा क्वथापतिं । ज्या गुबलय् सिधयेकि धकाः पिया च्वँच्वं हे पाँच बजे तुरन्त हे जुइ । खः ला पाउने पाँच जुलकि नेट वन धाइ । ज्या फुक्कं याइगु हे नेटं जुइ धुंकल थौंकन्हय् । नेट वनकि ला…!

नेट नं स्वले ज्या जुइथे च्वनीबलय्, थःगु पाः वइथे वइथे जुइबलय् हे फ्यात वनी । फाइल हाकिमया क्वथाय् पँपँ चिनातःगु दु टेबिलय् । हाकिमया क्वथाय् मनूत हुल हुल दु। नेट मवयेवं हाकिम दनाः पिहांवनी- नेट मवः धकाः । हाकिम पिहां वनेवं हाकिम लिसेतुं छपुचः निपुचः मनूत नं ल्यू ल्यू वनी । पाँच बजे जुइन ..नेट वःसां छु ज्या जुइ आः ! लाः सा हाकिम हाजिर यानाः वनाछ्वत जुइ । थौं नं थःगु ज्या मजुइगु तायेका व लिहां वल मालपोत कार्यालयं ।

थौं ला पक्का हे न्हापां ज्या जुइ तायेका व दश बजे मजूनिबलय् हे मालपोत कार्यालय थ्यन । हाकिम मथ्यंनि । पिया च्वँच्वं हे बाह्र बजे जुल, अय्नं क्वथाय् हाकिम मथ्यंनि । वं अन छम्ह पिउन ख्वाःवःम्हेसिके न्यना स्वत- हाकिम गुबले वइ धकाः । “मिटिङ्गय् हाकिम साहेब ! झा ला झाइतिनि हाजिर यायेत सां ।”

व मनूया लिसलं थौं नं ज्या मजुइगु खंकल वं । उखें थुखें जुजुं,मनूत खं खं हे कपाः स्यानावल वया झन । मालपोतया गेटं पिने वन । छम्ह पासा छगू लेखनदासया ज्याः कुथि फ्यतूनाच्वंगु खन वं । पासां नं खन वयात । पासां वइत खनेसातं हे सःताः न्यन “छुं ज्या ला पक्का नं दइ आपुलुखं हे मालपोतय् खनेदत नि ? जग्गा जिग्गा न्याये मिये यायेगु दु कि छु?”

वं अन वया लिक्क फ्यतुनाः थःगु वृतान्त खँ कन पासायात । पासां खँ न्यँन्यं हा..हा..यानाः न्हिलाः धाल “अले पाउने पाँच बजे नेट वन जुइका मखुला ?”

वं छक्क चाया न्यन “अरे छिं गथे स्यूगु पाउने पाँच बजे नेट वनिगु?”

हानं न्हिल पासा । पासा जक मखु टेबिलय् फाइल स्वयाच्वंम्ह लेखनदास नं हिं हिं याना न्हिल । पासां लेखनदासयात क्यना धाल, “ छिं वय्कःयात द्वःछि दां ब्यू, छिगु ज्या पाँच बजे लिपा थौं हे सिधयेका बी ! नत्र छितल्ः कन्हय् कन्हय् का ! “धात्थें खःला ?” वं अजूचायाः लेखनदासयात स्वयाः न्यन ।

लेखनदासं धाल “जिं पाँच बजे जुयाः पन्ध्र मिनेट लिपा छिगु फाइल छिगु ल्हातिइ तयाबी ।” वं लेखनदासयात द्वःछि दां व नागरिकता बियाः थःगु ज्याया खँ कन । अले नेट वने धुंकाः नं हाकिमया क्वथाय् च्वं च्वन । वंपिं वन च्वंपिं च्वन । हाकिम मदु क्वथाय् । पाँच बजे जुयाः दश मिनेट जुइवं नेट वल, हाकिम नं वल । हाकिमं मेचय् फ्यतुना पुलुपालु जःखः मिखा ब्वल । हाकिमया मिखा वयागु ख्वालय् जुत। हाकिमं वयात सःतल वयागु फाइल स्वस्वं । हाकिमं माःगु खँ ल्हानाः साइन यानाः बुरापतिंया छाप नं तयेकल, अले नामसारी जूगु लालपुर्जा व नागरिकता बिल । व हाकिमयात धन्यबाद धयाः क्वथां पिहां वल । पिने घरि स्वस्वं लेखनदास मुसुहुँ न्हिलाच्वन ।

२. म्ह्याय्या करामत
सोफाय् लिधनाः छगू सुरं मोबाइल स्वयाच्वंम्ह कलातं क्वथाय् खापाः कुइँक्क चायेकूबलय् थारा न्हुल व । काचा काचा मोबाइल फुंगाय् दुने दुछ्वत वं । “अफिसं लिहां वयाल् लाकां तक त्वतेगु फूर्सत मंत का मखुला ! कायल हे यात बा… छु जुयावंगु धयानि थ्व मिजं ! च्या त्वंसां मोबाइल…. जा नःसां मोबाइल..त्वाइलेट वंसां मोबाइल ….! हरे…सुचुकेम्वाः फुंगा तलय् दुछ्वया..स्व स्व मिखाय् इकुरां मवःतले स्व ! कायया नं मोबाइल संसं, न्हाय्पनय् इयरफोन ततं लिमलाः, म्ह्याय्या नं मोबाइलय् पासापिं नाप गफ यायां लिमलाः ! का च्या त्वं !”

टेबिलय् कप ध्वाक्कमिंक दिकल तिरिं । तिरिमयजुं भ्या हे बचं मतःबलय् छक्व ज्वयेपियाः स्वल वं । वं ज्वयेपियाः स्वःगु खनेवं तिरिमयजुया म्हुतु च्वाप्पःचा थें तज्यात “छु ज्वयेपियाः स्वयागु ? जितः स्वयाः तं जक दइ जिके ? आम मोबाइलय् फेसबुकय् स्व, बांबांलाःपिं चिटिक्क-मिटिक्क मय्जुपिंसं वाह..वाह..यानातःगु छंगु मुक्तक, गजल , कविता, हाइकु बाखं स्व, लाइक स्वस्वं मख्ख जु! कमेन्ट स्वस्वं दङ्ग जु ! जिपिं ला…”

“छिपिं ला छु! मखु… छंत जिगु फेसबुक चायेकाः स्वयेगु अधिकार गन नं वल ! पासवर्ड छं गथे सिल ! जिं छु च्वइ, सु पासा दयेकि..छंत छाय् प्वाःस्याः हँ !” तंया थायमाच्वः गल वया । च्या कप हे हुँथ्यंक वांन्छ्वत वं तंया झाँकय् । च्या छ्यालब्याल जुल, क्वथाय् कप चुं चुं दन ।

स्वन्हु दत कलाः भाःत नतुसतु मब्याःगु उमि । च्या नं त्वंकू, जाः नं नकू । उमि दथुइ लमि काय-म्ह्याय् जूवन । उमित छुं मपाः । वं उकथं हे मोबाइलय् फेसबुक स्वयाच्वन, च्वया नं च्वन उकथं हे । वं खन पाःगु वइत मखु तिरियात हे खः । वं पासवर्ड नं चेन्ज यात, व आः धुक्क । वं खन फेसबुकय् तिरिं नं वयात फ्रेन्ड रिक्वेस्त छ्वयाहःगु। “ओहो सा..” ..व छझाः आपुलु नं चाल । वं कन्फर्मय् तिल । तिल छु तिरिया मुक्तक, गजल कबिता, बाखं, हाइकुया खुसिबाः हे न्ह्यात । लाइक हे सलंसः..कमेन्ट हे भरमार..। तिरि ला छम्ह नामि च्वमि थें च्वनावल वयात । वयागु दिमाग चाःहिल ।

“वं च्वइगु..! फेसबुक ला छु मोबाइल हे चायेके मसःम्हेसिनं…अय्नं मरता क्या नहीं करता…।”

उर्फ व घोरे जुल, तिरिया च्वसु स्वल । अरे तिरिं ला वयागु पुलां पुलांगु गजल, मुक्तक, हाइकु, बाखं धकाः थःगु नामय् पोष्ट यानाहःगु जुयाच्वन ।’’ वयात छु याये गुगु याये जुल । छक ला तं पिहां वः स्वये थःगु खुयाः च्वःगु धकाः धयाछ्वये ला धकाः मति नं वःगु खः, तर..लाइबलय् ला ख्वालय्म खु न्यतालय् हे लाइ । वं तिरिया आसय् थुल । वं तं दुसुकल ।

वं खाता क्वय् देनाच्वंम्ह तिरियात न्वतुया धाल “माफ या ! आवंलिं जिं छ दुथाय् मोबाइलय् फेसबुक चायेके मखुत ! प्लिज.. छंगु नामं वःगु जिगु फुकं च्वसु डिलेट यानाब्यु” ।

तिरि दना मुसुहुँ न्हिलाः धाल “मिस्तय्त चाःचू खनेमते छिं ! जिं मखु थ्व फुकं छिमि म्ह्याय् नं याःगु खः, छि म्ह्याय्या करामत खः । जि ला आः नं …” ।