ह्वाज्यः

पाहाँचःह्रेया नखत्या थौं । सँ हाःहू धायेवं जि पाजुपिंथाय् वना । अन बाज्यःति वंम्ह छम्ह मनू ज्या यायेत तयातःगु खना । धम्बे वया नां । वं जितः खनेवं ‘छि तःधिकःम्ह भिन्चा भाजु खः खः ला ?’ धकाः न्यन ।
‘गथे सिल ?’ धाधां लाकां त्वःताः जि दुहां वना ।
‘फोटोय् खनागु’ वं धाल ।
जि झ्याः फलय् फ्यतुना ।
‘लः त्वनादीगु लाकि ?’ जिगु इच्छा स्यूम्ह थें हे वं न्यन ।
‘जिउ’ जिं वासः छचाः नयेमानीगु लुमन । ‘हजि ले’ धयाबिया । धुम्बेचां छगिलास लः ज्वनावल । जिं लः नाप वासः छचाः घुतुका
छ्वया ।
‘छु नयादियागु छिं थ्व ?’ वं न्यन ।
‘वासः नयागु का ।’
‘छुकीयागु वासः थें ?’ वं उत्सुकता न्ह्यब्वल ।
‘प्रेसरयागु ।’
‘प्रेसर धयागु छु ?’ वं न्ह्यसः ताःहायेका यन ।
‘छु धायेगु ग्व ? रक्तचापयागु वासः धाइका थुकियात ।’ डाक्टरतसें थें कने मसयाः जिं थुलि हे जक धया ।
‘ऐऽऽ ,’ वं मथूसां थू थें छ्यं संकल ।
‘का छु खँ ल्हानाच्वनागु थ्व ग्वाज्यःनाप ।’ तलं कुहां वःम्ह मल्जुं धुम्बेचा जिनाप खँ ल्हानाच्वंगु खनेवं धयादिल, ‘हुँ, कुने बाल्टिनय् लः फयातयागु दु । तलय् ज्वना वा ।’ धुम्बेचा हस् धकाः छ्यं ल्हुकु ल्हुकु संकाः कुहां वन ।
धुम्बेचा कुहां वनेवं मल्जुं धयादिल, ‘व नाप यक्व नतुसुतु ब्याका च्वेनमते । व ह्वाज्यः व पाकः । म्वाः ब्वय् हुँ धाःसा भुतिब्वय् वनाः क्यनी । माःगु छता खँ ल्हाइमखु थ्वं … । च्वःप्वः मदयेक खँ ल्हानाच्वनी थ्व पाकः । जिं तलय् थाय् दतकि सतके हये । वारे न्हां …’ मल्जुं ल्हाः हुसा छकू ज्वनाः थहां वन ।
धुम्बेचां खःगु हे खँ ल्हानाच्वंगु खः । सिइके माःगु हे खँ न्यनाच्वंगु खः । छाय् वयात पाकः, ग्वाज्यः धाल । जिं मथुल । मल्जुं जक मखु पाजुं नं वयात ह्वाज्यःचा हे संज्ञा बिल । जिं झन हे मथुल ।
लखं जाःगु बाल्टिन थत यंम्ह धुम्बेचां
कुहां वयाः जितः धाल, ‘थाय् खालि जुल हँ, झासँ हँ ।’
जि मेपिं छम्हनिम्ह नापं बैगलय् वना । नखत्या नया । कुहां वया । च्वतय् धुम्बेचा हाकनं ध्वदुल ।
‘बांलाक भपिया दियागु खः ला ?’ वं न्यन ।
‘खः’ जिं छुकाप्यं थें चीहाकःगु लिसः बिया ।
‘घासाघिसा ला ठीक जू हला ?’ नखत्या थुवाः नँ थें चिन्ता कयाः वं न्यन, ‘साः मसाः गथे जुल थें ?’
‘एकदम ठीक जू’ धाधां लाकां न्ह्याना । ‘का वने का न्हां’ सकसिकें बिदा बाजि कयाः लिहां वयाच्वनाम्ह जि । जिगु न्ह्यप्पुइ छगू हे न्ह्यसः वालावाला सनाच्वन । अपाय्सकं हनाबना तयेसःम्हेसित नं छाय् ह्वाज्यः, ग्वाज्यः धाःगु जुइ ? जिं थुइके मफुत । जिगु छेँ थँहितिइ ।
तेबहालं लिहां वयाम्ह जि भोंसिको, दुगंबही जक छु थ्यन, खिचां लिनाहःम्ह थें छम्ह मनू हुंकनं निसें ब्वां वयाच्वंगु खना । न्ह्यःने थ्यनेवं म्हसिल, व ला धुम्बेचा जुयाच्वन ।
सेंसें वयेक ब्वाँय् वःम्ह धुम्बेचां दिनाः दिनाः धाल, ‘राज दाइ, राज दाइ, जिमिसं नं खाया ला नया स्वया । जिमित उकी चि भतीचा मगाः थें जुल । छितः नं मगात जुइ धकाः थ्व चि भचा भ्वंतय् प्वः चिना हयागु दु । कयादिसँ ।’ धकाः चि प्वःचिनाहःगु भ्वं छकू बिल ।
जि वाताहां । जिं बल्ल थुल वयात ह्वाज्य छाय् धाल धकाः ।