ख्यालि न्हिली

स्वम्ह मिसा सित, इपिं स्वम्हं यमराजयाथाय् थ्यन । यमराजं न्हापां छम्ह मिसायात न्यन— ‘छं गबलें चुप्पा नयागु दु ला ?’
न्हापांम्ह मिसा ः इहिपा याये न्ह्यः हे नयागु दु ।
यमराज ः अय्सा थ्वयात नरकय्
छ्वया बिउ ।
यमराजं निम्हम्ह मिसायात नं अथे हे न्यन ।
निम्हम्ह मिसां धाल ः– ‘इहिपा यायेधुंकाः जक नयागु दु ।’
यमराजं वयात स्वर्गय् छ्वया बीत धाल ।
स्वम्हम्ह मिसायात न्यन— ‘छं चुप्पा नयागु दु कि मदु ?’
स्वम्हम्ह मिसा ः महाराज, आतक मदुनि ।
यमराजं धाल— ‘अय्सा छं थन कुनय् वा ।’
ह्ह्ह्
जीवनय् याकःचा जूगु महसुस ला अबलय् जुइ, गबलय् म्हया लिउनेया ब्वय् व नं ल्हातं न्ह्याये मदुथाय् चासुइ ।