ख्यालि न्हिलि

छम्ह मनू चिकन कबाब मीम्ह लानाच्वन । वयात मिसावट याःगु द्वपनय् गिरफ्तार यात । अदालतय् वं स्वीकार यात कि खाया लाय् वं मेगु ला ल्वाकछ्याइगु हे जुयाच्वन ।
‘मेगु ला छुकियागु ?’— जजं न्यन ।
‘सलयागु हजूर !’— वं धाल ।
‘गुलि मिसावट यायेगु ले छं ?’
‘उति उति हे सर ।’
‘उति उति हे धयागुया मतलब ?’
‘छम्ह खा, छम्ह सल, सर ।’
ह्ह्ह्
‘म्हिगः जि छगू पार्टिइ वनागु’— छम्ह ल्यासें थः पासायात कन— ‘अन छम्ह म्हमसिउम्ह मनू वल । वयेवं हे वं जितः घय्पुयाः च्वाप्प च्वाप्प चुप्पा नयाबिल ।’
‘अले छं छु धया ले ?’— पासाम्हं न्यन ।
‘छुं नं मधया । मम्मीं धयातःगु दु दः, म्हमसिउपिंत नतुइ मजिउ धकाः ।’