जुजु भिंसा देय् भिनी

जुजु देय्या अधिपति । जुजुया निर्देशनं देय् न्ह्याइ । देसय् सुशासन हयेगु। देय्या जनतायात सुखी यायेगु। देसय् शान्त लकस दयेकेगु ज्या जुजुपाखें जुइ । जुजु सदां सचेत जुया च्वनेमाः । सुनानं असत्य ज्याखँ याइ । अबलय् जुजुं सकसितं नियमय् तयेमाः । थः नं सदां नियमय् च्वनेमाः । तर गुगु देसय् जुजुं असत्यया लँपु लिइ । उगु देसय् जुजु जक मखु, जनतां नं दुःख सी । अझ देय् नापं बिनाश जुइ । भरु जातकया जुजुं नं थुगु खँयात यचुका बिउ ।

न्हापा भरु नांया छगू राष्ट्र दु। अन भरु जुजुं राज्य यानाच्वन । उगु इलय् बोधिसत्व तपस्वी जुयाबिज्यात । बोधिसत्व गणया नाइके जुयाः ताः ईतक हिमालय प्रदेशय् च्वना च्वन । छन्हु सकसिनं चि पाउँ सवाः कायेगु विचाः यात । उकिं न्यासःम्ह तपस्वी नापं बोधिसत्व हिमवन्तं कुहां वल । सकलें भरु नगरय् थ्यन । अन भिक्षा काल । अन हे भोजन यात । अन हे च्वन । इपिं च्वंगु बाःछि दत । बाःछि लिपा मेगुछगू ऋषि पुचः नं अन वल । इपिं न्यासःम्हेसिया पुचः दु। इमिसं नं नगरय् भिक्षा काल । नगरं दक्षिणपाखे दुहां वल । सकलें अनसं च्वंगु वंगल सिमाय् फ्यतुल । अन हे च्वनाः भोजन यात । इपिं निथ्वलं गुलि न्ह्याः उलि अन हे च्वन । अनंलिं लिहां वन ।

इपिं लिहां वनेवं वंगलसिमा गना वन । लिपाया पटकय् नं बोधिसत्व अन वल । इमिसं वंगलसिमा गंगु खन । इपिं न्हापां भिक्षा कया वल । अनंलि उत्तरपाखे वन । अन च्वंगु वंगल सिमा क्वय् च्वन । अन हे भोजन यात । उगु थाय् हे थःपिंत उत्तमगु तायेकल । अनंलि अन हे च्वन । छुं ई लिपा न्हापायापिं ऋषिया पुचः नं थ्यंकः वल । इपिं नं अन हे च्वनेगु ग्वसाः ग्वल । निगू पुचः जुइवं अन ल्वापु पिदन । ‘थ्व जिमिगु सिमा, थ्व जिमिगु सिमा’ धाधां हाल । ल्वापु झन् झन् तच्वल । छगू पुचलं धाल,- ‘जिपिं थन च्वनागु खः । थ्व थासय् जिमिगु अधिकार दु। मेगु पुचलं सः थ्वल, जिमिगु स्वामित्व दुगु थाय् । जिमिगु हे खः ।’ इमिगु ल्वापु लाय्कुलिइ थ्यन । दकलय् न्हापां ऋषिया पुचः जुजुथाय् थ्यन । न्हापां च्वनाच्वंगुलिं इमित हे अनया स्वामित्व बिल ।

जुजुं घुस काल । इमित नं उगु थाय्या स्वामी दयेकाबिल । निगुलिं पुचलं थःथःगु थाय्कथं अधिकार ब्वलंकल । थुकिं यानाः निथ्वया दथुइ ल्वापुं मत्वःतल । ल्वापुया कारण ऋषिपिनि चित्त अशान्त जुल । कामभोग त्वःताः प्रवजित जुयाः नं सिमा क्वय् छकूचा थाय्या लागिं ल्वायेमाल । थुगु खँ थुइकाः इपिं पस्ताय् चाल ।

इमिसं जुजुयात रथया खःयात ल्वयेक रत्नया घःचाः बिल । छुं ई लिपा मेगु पुचः नं जुजुथाय् थ्यन । जिमिसं हार स्वीकार याये फइमखु धकाः जुजुयात ह्ययेकल । जुजुयात रथया खः दयेकाः घुस बिल । इमिसं धाल,- ‘महाराज जिमित उगु थाय्या स्वामी दयेका बिउ ।’ जुजुं घुस काल । इमित नं उगु थाय्या स्वामी दयेकाबिल । निगुलिं पुचलं थःथःगु थाय्कथं अधिकार ब्वलंकल । थुकिं यानाः निथ्वया दथुइ ल्वापुं मत्वःतल । ल्वापुया कारण ऋषिपिनि चित्त अशान्त जुल । कामभोग त्वःताः प्रवजित जुयाः नं सिमा क्वय् छकूचा थाय्या लागिं ल्वायेमाल । थुगु खँ थुइकाः इपिं पस्ताय्चा ल । थःपिसं याये मजिउगु ज्याखँ याना थें तायेकल । अनंलि इपिं सकलें हिमवन्तय् तुं लिहां वन ।थुगु खँ भरु देय्या द्यःपिसं सिल । जुजुया कारणं शीलवान ऋषिपिंत ल्वाकूगु खँ द्यःपिंसं सिल । इपिं जुजु खनाः तम्वल । इमिसं भरु देय् या समुद्रय् तुफान वयेका बिल । थुकिं यानाः भरु देय् नष्ट जुल ।

जुजुया ज्या जनतायात सुखं तयेगु खः । देय् या शान्त लकस ब्वलंकेगु खः । तर भरु जुजु लाभय् तक्यन । रथया खः जक मखु। रथया खःयात ल्वयेक रत्नया घःचाः तकं घुस काल । जुजुं निगुलिं पुचःयात निशाफ याये मफुत । थुकिं यानाः असन्तुष्टि ब्वलन । ल्वापुं थाय् काल । जुजुया थ्व असत्ययात द्यवं तकं सह याये मफुत । जुजुया कुकर्मं यानाः देय्नापं नष्ट जुल । जुजुं सकसियां भिं जुइगु जक इच्छा यायेमाः । जुजु गबलें नं थःगु इच्छाय् तक्यने मजिउ । थः न्ह्यइपुकेत जनतायात दुःख बी मजिउ । थुगु खँ केलिशील जातकय् नं कनातःगु दु । छगू इलय् बाराणासीइ ब्रम्हदत्त जुजुं राज्य यानाच्वन । उगु इलय् बोधिसत्व शक्र देबेन्द्र जुया जन्म जुल । जुजुया इच्छा अजू चायेपु। जुजुया न्ह्यःने सुं बाज्यः वंपिं सल, किसि, द्वहं वये हे मजिउ । बुरा जुइधुंकूपिं खन कि हे लिना छ्वइगु ।

भ्वाथःगु गाडी खंसां स्यंका बीगु। गनं नं बुराबुरीपिं दु धालकि सःतके छ्वइगु। अले इमिगु प्वाथय् दाइगु। थसः पायेकीगु। हाकनं थनां ख्यानाः छ्वइगु। लाकमं च्वातु च्वानाः ग्वतुइका जुइगु । जुजुया पहः खनाः सकलें जनता मछाः । तर सुनानं छुं धाये फुगु मखु। बरु थः मांबौपिं बुरा जुइवं मेथाय् छ्वयेगु यात । मांबौनाप च्वने मंदुपिनि नं मांबौपिं नापं च्वने मखन । थुगु खँ शक्रं सिल । शक्रं जुजुयात दमन यायेगु विचाः यात । शक्र बुराया भेषय् जुजुयाथाय् वन । वं पुलांगु भ्वाथःगु गाडा निगलय् मही दुगु घः तल । अन बुरापिं द्वहंत जोते याकाच्वन । उगु दिं नगरय् उत्सवया दिं जुयाच्वन । जुजु अलंकृत किसिम्हय् च्वनाः नगरय् चाःहिलाः च्वन । शक्र थम्हं गाडा न्ह्याकाः जुजुया न्ह्यःने वल । शक्रया गाडा जुजुया फुसं फुसं वन । जुजुं गाडा हटे याः धाधां हालाच्वन । तर उगु गाडा मेपिं सुनानं मखं ।

जुजुया छ्यं फुसं फुसं वनाच्वंगु गाडा । जुजु गुलि हालं नं चिइके मफुत । पलखः लिपा महीया घः छगः तज्यात । व दक्वं जुजुया छ्यनय् लात । छ्यनंनिसें म्ह छम्हं प्यात । अनं लिपा मेगु घः नं तज्यात । जुजु ग्यात । थम्हं छुं याये मफुत । दिक्क चाल । जुजु ग्याःगु शक्रं खन । अनंलि शक्रं थःगु वास्तविक रुप क्यन । वं सर्गतं धाल,- ‘पापी, अधर्मि जुजु। छु छ बुरा जुइ मखुला? छंगु शरीर बुरा, दुःखी जुइ मखुला ? छंत न्ह्इपुकेगु कारणं बुराबुरी याकनं सित । सन्तानपिं मांबौपिपाखें तापाक च्वनेमाल । यदिं छं थःगु ज्या मत्वःतल धाःसा वज्रं छंगु छ्यं तछ्यानाबी । आवंलि अज्याःगु ज्या यायेमते ।’ शक्रया खँ न्यनाः जुजु झन् ग्यात । अनंलि जुजुं उकथंया ज्याखँ यायेगु त्वःतल ।

जुजुया पद उच्च जुइ । देय्या सर्वेसर्वा जुजु जुइ । जनतायात दुःख जूसा जुजुयाथाय् उजुरी याःवनी । जुजु खनाः सकलें ग्याइ । जुजुं बिउगु उजंकथं ज्याखँ याइ । जब उजुरी काइम्ह जुजु हे अत्याचारी जुइ । अन निसाफ याइपिं दइमखु। सकलें भयभित जुया च्वनेमाली । उकिं जुजु प्रज्ञावान हे जुइमाः धइगु खँ बोधिसत्वं थुकथं उलाबिल,- ‘प्रज्ञा मंत धाःसा तःधिकःम्ह मनू जूसा नं, शरीर तःधं जूसा नं चीधिकःम्ह हे जुइ ।’