‘साहेब, झासँ जिं थ्यंका बी’ छम्ह रिक्सावाला वया न्ह्यःने वल ।
‘असलम आः वइ मखुत ला ? छु जुल वयात ?’ रिक्साय् च्वनेवं वं न्यन । छुं ई न्ह्यवंनिसें असलमं हे वयात न्हियान्हिथं ज्याकुथितक थ्यंकाबियाच्वंगु खः ।
‘साहेब, असलम ला मंत ….।’
‘हँ…!’ व झसंग वं थें जुल, ‘म्हिगः तक ला छुं हे म्वाःम्ह थें च्वं ।’
‘वयागु निगलं जलास्येँ (किडनी) स्यनेधुंकूगु खः । डाक्टरतय्सं वयात रिक्सा चले यायेमते धयातःगु’ रिक्सावालं उदास सलं धाल, ‘म्हिगः छितः ज्याकुथिइ तयाः लिहां वःबलय् वयागु पिसाब बन्द जुल । अस्पताल यंका च्वनाबलय् लँय् हे मंत… ।’
थ्वयां अप्वः वं छुं न्यने मफुत । वया न्हाय्पं हे इन्न मिनावल । वयागु मिखाय् म्हिगःया घटना प्याखंपाः काःवल ।
रिक्सा नटराज टाकिज पुलाः तःधंगु हुलाक अड्डापाखे न्ह्याः वनाच्वंगु । रिक्सा चले यानाच्वंम्ह असलम ऊँ.. उँ.. हालाच्वं थें च्वं । दथु–दथुइ वं प्वाथय् ल्हातं न्याक्क ज्वनीगु । हुलाक अड्डा तक थ्यंकेत पाखां थहां जक वनेमाः । छक्वः वया मतिइ नं वःगु खः पाखां थहां वनेबलय् रिक्सां कुहां वयाबीला धकाः । तर तुरुन्त हे वयागु मनय् खँ वल, ‘थ्व ला न्ह्याबलेंया खँ खः, गबलय् तक थथे रिक्सां कुहां वयाच्वनेगु । रिक्सावालत नं अप्वः हे नाटक याइगु । थज्याःपिंत माया यायेगु नं बेबकूफी हे खः, …. अप्वः ध्यबा जक फ्वनीगु । छुं धाःसा रिक्सा हे न्ह्याकेमखु धकाः दथुइ हे रिक्सां क्वकया बीगु ।’
असलमं धाःसा सासः फुँ फुँ वयेक रिक्सा न्ह्याकाच्वंगु दु । वयागु पाचुक्क सँ खानातःगु छ्यनं चःति बाःवयाच्वंगु खनेदु ।
म्हिगःया घटना लुमंकावःम्ह व छगः कारया हर्नया सलं थारान्हुल, अले वर्तमानय् लिहां वल । रिक्सा नटराजं हुलाक अड्डाया पाखा पाखे न्ह्याः वनाच्वन ।
‘आसे… दिकि’ आकाझाकां वं रिक्सावालयात धाल । रिक्सा दिइवं हे कुहां वल । थ्व पालय्याम्ह रिक्सावाल तःधिसे च्वनाः स्वयेबलय् हे बल्लाः ख्वाः वः । वयागु निंतिं थ्व पाखा थहां वनेगु छुं मखु । रिक्सावालं वयात अजूचायाः स्वयाच्वन । व अपराधी थें छ्यं क्वछुकाः रिक्सालिसे लिसें पाखाय् थहां वनाच्वन ।
भाय्हिउम्ह ः तेज महर्जन
LEAVE YOUR COMMENTS