चंखेचा धोंया जाल

उषा वज्राचार्य

शिकार मामां उखेंथुखें चाःहिला च्वंम्ह चंखेचा धोंया आकाझाकां गुलुलुलु तुलावयाच्वंगु तग्वःगु ड्रम छगलय् मिखा जूवन । ड्रमय् पुसा तयातःगु दु। ड्रमय् दुने छुं मदु ।

ड्रम स्वस्वं चंखेचां घौपलख सुम्क च्वनाः बिचाः यानाच्वन । न्ह्यपुइ छुं बिचाः बुयावयेवं लय्तायाः व तिंक न्हुल । व याकःचा हे भुनुभुनु हाल, ‘जिगु थ्व उपाय ज्या वल धाःसा ला थौं जिं प्वाः जायेक ला नये खनी बाः सा !’

धोंचां ड्रमया पुसा लिकयाः उकियात घँजा व स्याउला हयाः त्वपुयाबिल । आः ड्रम गुफा थें खनेदत ।

‘आः छता हे जक ज्या ल्यंदनि ।’ थथे भुनुभुनु हाहां चंखेचां फलफूल भचा ड्रमय् तयेहल ।

‘आः थन खराचासां, चल्लासां फलफूल नयेत दुहां वनी, जिं काचाकाचां ड्रमय् पुसा तयाः गुलुलुलु तुइकाछ्वये, अले ड्रम ग्वारा ग्वारा तुलावनाः इपिं सी । ड्रम तुलावनेगु दित कि जिं अले मज्जां व शिका® नये ।’

थुबलय् हे तुइचा खराचा चाःचाःहिहिउँ अन हे थ्यंकःवल । ‘अय् थ्व गुफा गनं वल? न्हापा ला थ्व थासय् गुफा हे मदुगु,’ तुइचा अजू चाल । अनंलि भचा न्ह्यःने वंबलय् वं ड्रमय् तयातःगु फलफूल खन ।

‘वाह ! फल,’ थुलि धयाकथं नयेत न्ह्यःने वंबलय् वयात झसंग वन। वं बिचाः यात कि छता ला थन गुफा हे मदुथाय् गुफा दयाच्वन, उकिसनं हानं ताजा फलफूल, पक्का नं थन छुं डबड दु। तुइचां सतर्क जुयाः ड्रमया जःखः मिखा ब्वःबलय् वं चंखेचिया न्हिप्यं छकूचा खन। आः वं खँ थुल ।

‘चंखेचा जनावरत स्यायेत थ्व चाल म्हितूगु जुल का, मखुला अय्सा । आः स्वइ का थ्वं ।’ थथे बिचाः यानाः तुइचा फुट्ट फुट्ट तिंन्हुयाः मणि गैंडायाथाय् वन । स्येंस्यें फुंफुं मिंकाः वं धाल, ‘मणि दाइ, छि ला थन धकाःसा लानाच्वन । जिं छितः गन गन मालावये धुन का ।’

‘छाय् ले तुइचा ?’

‘दाइ, छितः च्वनेत बांलाःगु बाय् छकू माःगु मखुला ? चंखेचा धोंनं छितः धकाः छगू बांलाःगु गुफाया व्यवस्था याःगु दु। वं छितः ब्वनाहिँ धकाः जितः सःतकेहःगु ।’

‘थ्व ला तसकं लय्तायेबहगु खँ जुल,’ थुलि धयाः मणि गैंडा तुइचा खराचा लिसें वनाछ्वत। तुइचां तापाकं हे ड्रम क्यँक्यं धाल, ‘उ का गुफा । आः जिगु ज्या सिधल ।’

‘सुभाय् दु, तुइचा,’ मणि थुलि धयाः तुरन्त हे ड्रमय् दुहां वन । ड्रमय् सुं दुहां वं थें च्वनाः चंखेचां काचाकाचा पुसा क्वातुकाः तयाबिल अले भ्वाक्क प्यंकाः ड्रम गुलुलुलु तुइकाछ्वत। ड्रम तुलावनाः छथाय् थ्यंकाः दित ।

‘आहा, थुकी ला च्याम्ह झिम्ह खराचात छक्वलं हे दुहां वं थें च्वं, खूब मोज यायेदइगु जुल का,’ थथे मती तयाः वं पुसा चायेकल ।

पुसा चालेवं मणि गैंडा काचाकाचां पिहां वल अले तं पिकयाः हाल, ‘दुष्ट चंखेचा जिलिसे थज्याःगु ख्याः यायेगु का मखुला छं ?’ अनंलि गैडां थःगु न्यकुतिं च्वयाः चंखेचित भौं भौं बस्वात। चंखेचा वाथावाथा कन ।

बल्ल बल्ल माफि फ्वनाः ज्यान बचे यानाः व खुत्यां खुत्यां कयाः अनं वनाछ्वत। वयागु दुष्टताया सजाँय् वं गाक्क हे फयेमाल ।