ने. सं. ११४४ ञलाथ्व नवमी -

नेपाल संबत् १२४०

दिव्या ताम्राकार

गबलें बःबःओभरहेड लँया दथुं, गबलें बँया तःलय् अण्डरग्राउण्ड लँय् ब्वाँय् वनाच्वंगु मेट्रो रेलय् च्वनाः अभ्यन्तर व झिंछदँ दुम्ह छय् स्वयम्भू स्पेश पार्कय् चाःहिउ वनेत वनाच्वंबलय् छय्म्हं बाज्यायात न्ह्यसः तल, ‘बाज्या, झीथाय् ब्वइगु कार गबले दइ ? मेमेगु दक्व देशय् दये धुंकल, झीथाय् जक मदुनि ।’

‘झीथाय् नं दइका सच्छि दँ लिपा । झीथाय् न्ह्यागुं सच्छि दँ लिपा जक वइगु नि । मखं ला थ्व मेट्रो नं मेमेगु देशय् सच्छि दँ न्हापा ११४० सालय् हे वये धुंकल ।’

‘अं…’ ख्वये थें ख्वये थें यानाः स्वयम्भुं धाल, ‘अबलय् ला जि सी धुंकी का ।’

मचायात ह्ययेकेभनं अभ्यन्तरं धाल, ‘मखु मखु, आः झीथाय् नं न्ह्यागुं भचा याकनं याकनं जू । न्यय्दँ लिपा हे वइ ला !’

स्वयम्भुया ख्वाः भचा चकन । ‘बाज्या, व छु बिल्डिङ्ग ?’ मेट्रोया झ्यालं खनेदुगु विशाल भवन क्यनाः स्वयम्भुं न्यन ।

‘ए…… व ला, व ला अस्पताल का बाबु। झीगु देय्या दकलय् पुलांगु अस्पताल । निसः दँ न्ह्यः दयेकूगु।’

‘ओहो……….निसः दँ न्ह्यः दयेकूगु आःतक बल्लाः नि का हला बाज्या !’

‘निसः दँ न्ह्यः दयेकूगु भ्वाथः जुयाः उकियात थुनाः न्हूगु दयेकूगु। व नं भ्वाथः जुयाः हानं मेगु दयेकूगुपति का थ्व ।’

‘ए…..’ मचां छ्यं ल्हुकुल्हुकु संकल ।

‘जिमि घाँय्घाँय् बाज्याया पालय् पुलांगु थुनाः थुगु न्हूगु दयेकूगु धकाः जिमि बाज्यां कनातःगु। न्हापा झीगु छेँ नं व हे अस्पतालया नापं हँ । व अस्पताल थुनाःन्हूगु दयेकूबलय् झीगु छेँ दुनावल हँ ।’

‘गय् दुंगु ले बाज्या ?’

‘अबलय् छेँ दनेगु प्रविधि आः थें बांलाःगु मवःनि जुइ का । बेसमेन्ट दयेकेत एस्काभेटर चले याःबलय् लिक्क लिक्कच्वंगु छेँ ला भुखाय् ब्वइबलय् थें सनीगु हँ । अथे यक्व संबलय् छन्हु ला छेँ दुना हे वल हँ । सरकारं क्षतिपूर्ति नं मबिउ हँ । लिपा तःजायेक अस्पताल दयेकूबलय् निभाः नं कित, ख्वाउँसे खिउँसे च्वन धकाः व थाय् त्वःताः मेथाय् च्वंवनागु धकाः जिमि बाज्यायात वया बाज्यां कनातःगु हँ’ अभ्यन्तरं पुलां खँ कुत्तुकुल ।

‘ग्वःम्ह ग्वःम्ह बाज्या ! छम्ह, निम्ह, स्वम्ह..’ मचां पतिं धस्वाकाः बाज्या निन ।

‘हाहाहा…….’ छय्या पहः खनाः अभ्यन्तर मख्ख जुयाः न्हिल ।

‘व इलय् थन येँय् नेवाःतय्गु छेँ यक्व दुगु हँ । लँ तब्या यायेगु धकाः यक्व हे नेवाःतय्गु छेँ थुनाबिउगु हं । अले फुपिं मेथाय् न्हूगु छेँ दनाः च्वं वन हँ, मफुपिनि थाय्बाय् मदयावन हँ’ अभ्यन्तरं नुगःक्वतुंकाः छय्यात नेवाःतय्गु इतिहास कनाच्वन ।

‘थःगु थाय् त्वःताः मेथाय् च्वंवंबलय् बुलुहुं थःगु भाय् नं त्वःतावन हँ, संस्कृति नं त्वःतावन हँ । जिमि बाज्या-अजिपिंसं, मां-अबुं थःगु भाय्, थःगु संस्कृति गबलें मत्वःतू । उकिं जिं अले छं नं झीगु भाय् ल्हानाच्वने खन, नखःचखः हनाच्वने खन ।’

‘जिमि बाज्या-अजिपिंसं, मां-अबुं थःगु भाय्, थःगु संस्कृति गबलें मत्वःतू । उकिं जिं अले छं नं झीगु भाय् ल्हानाच्वने खन, नखःचखः हनाच्वने खन ।’

‘खः धया, जिमि पासापिं सुनांनं जिं थें थःगु भाय् ल्हाये मसः’ स्वयम्भुं न्हाय् म्वाकाः गर्व यात । झ्यालं स्वयाः स्वयम्भुं हाकनं बाज्यायाके न्यन, ‘थुखेपाखे छु ले बाज्या ? छेँ नं मदु, छुं नं मदु।’

‘ए……..थ्व ला तिंख्यः धाइगु का । येँदे दुने थ्व हे छकू ला चकंगु थाय् दु। भुखाय् ब्वइबलय् च्वंवनेगु थाय् का । जिमि अजिं धाःगु, ११३५ सालय् तःभुखाय् ब्वःबलय् येँयापिं मनूत दक्व थ्व हे तिंख्यलय् च्वंवंगु हँ । भुखाय् ब्वइबलय् जक मखु, मेबलय् नं निभाःपाः वनेत, फुटबल म्हितेत, क्रिकेट म्हितेत, मर्निङ्ग वाक् वनेत थ्व ख्यः तसकं ज्या वः । थ्व थासय् ला बसपार्क दयेकाः, बजार दयेकाः, मिलिटरी हेडक्वाटर दयेकाः छु यानाः छु यानाः तिंख्यः हे मदयेका छ्वयेत्यंगु हं का ! जिमि घाँय्घाँय् बाज्या-अजिपिसं सरकारनाप ल्वानाः हालाः अथे याके मबिउगु हँ ।’

‘ए………..झी नं अन म्हितःवनेगु अय्सा !’ तसकं हे चकंगु ख्यः खनाः स्वयम्भुया नुगः नं चकन, चंचंधाल । ‘जिउ नि, छिमि पासापिं सकलें ब्वनाः छन्हु वने का तिंख्यलय्म्हि तेत ।’

इपिं च्वनावंगु मेट्रो थक्वाः धाःगु थासय् च्वंगु स्पेश पार्कया न्ह्यःने ध्याक्क दित । रकेट दुने च्वनाः चाःहिलागु अनुभव यायेत, आकाशगंगा स्वयेगु व मेमेगु अन्तरीक्षया थीथी अनुभव यायेत टिकस कयाः बाज्या व छय् निम्हं पार्कय् दुहांवन ।