ख्यालि न्हिली

बसपार्कय् बस पियाच्वंम्ह मनुखं पत्रिका मियाच्वंम्हेसित धाल— ‘पत्रिका बियादिसँ सा, साहुजी ।’
पत्रिका मियाच्वंम्हं न्यन— ‘गुगु बी, नेपाली, अंग्रेजी, विदेशी ?’
‘न्ह्यागुसां जिउ, बियादिसँ’– उम्ह मनुखं धाल– ‘जितः ला लाकां प्वःची माःगु दु !’
ह्ह्ह्
शिक्षक ः पप्पु, छ छाय् न्ह्याबलें स्कुलय् लिबाक्क जक वयेगु ?
पप्पु ः सर, जि स्कुल वयेगु लँय् छपाः बोर्डय् च्वयातःगु दु कि, स्कुल एरियाय् बुलुहुँ झासँ, उकिं !’
ह्ह्ह्
यदि इहिपा यायेधुंकूम्ह सुं नं मिजं नं चाःहिउ वनेगु, छुं नं न्हूगु ज्या यायेगु वा अज्याःगु मेगु छुं यायेमाल धाःसा वं ‘विचाः यानाः लिसः बी’ धाल धाःसा सीकादिसँ कि वं थः कलाःयाके न्यनाः जक लिसः बी !