ने. सं. ११४४ कछलागा पारू -

सुं पत्याः जुइ ला श्रीकृष्ण ब्रम्हचारी हँ?

कल्यण मित्र

१६,१०८ म्ह गोपीनीत लिउलिउ तयाः जुइम्ह श्रीकृष्ण ब्रम्हचारी हँ । सुं पत्याः जुइ ला? द्वापर युगय् मचांनिसें थीथी कथंया रोमाञ्चकारी लीला याना वयाच्वंम्ह कृष्णयात गोपीनीतय् हिरो कथं नालाच्वंगु खनेदु। हाकुम्ह जुयाः कृष्णयात काले कृष्ण नं धायेगु याः । कृष्ण हाकुम्ह जुयां छु याये गोकुलय् सा जः वनीबलय्व या लिउलिउ मिस्त झुमिं यंकूपिं थें वनीगु हँ । उलि तक आकर्षकम्ह हाकुम्ह कृष्ण । हाकुचा कृष्ण नं कम मजू । गुबलें खुसि म्वःल्हुयाच्वंपिं गोपीनीतय्व सः सुचुकाः बियाः गोपीनीतय्त हायेकीगु। गुबलें मुरली पुयाः मुरलीया धुनं बृन्दाबनया लकस हेमतिनां जायेकाः गोपीनीतय्त लठ्ठ यानाबीगु। थथे अतिकं आकर्षण यायेफुम्ह खः हं कृष्ण । हाकुम्ह जूसां हायण्डसम हँ हाकुचा कृष्ण ।
मिस्तय्त ब्लाय्क ब्यूटी धाःथें अले मिजंतय्त ब्लाय्क हाय्ण्डसम धाःथें हाय्ण्डसम हँ कृष्ण । अथे जुयाः हे ला १६,१०८ म्ह गोपीनीत हाकुचा कृष्णया फ्यान जुयाः न्ह्या बलें लिउ लिउ जुयाच्वनीगु हँ । वहे ब्लाय्क हाय्ण्डसम हाकुचा कृष्णया जन्मन्हि खः भाद्र कृष्ण अष्टमि कुन्हु। कृष्ण जन्म जूगु अष्टमि जुयाः हे कृष्ण अष्टमि नं धायेगु खः ।

‘यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत। अभ्युत्थानं धर्मस्य तदात्मानं ज्याम्यहम् । परित्राणाय् सायुनां विनाशाय चःदुष्कृतां । धर्म संस्थापनार्थाय संभवामि युगे
युगे ।।’ धकाः श्रीकृष्णं अर्जुनयात बिउगु ज्ञान कथं अर्थात् जब जब धर्मया लोप जुयाच्वनी, पाप अप्वया वनी, साधुया रक्षा यायेत व दुष्टया नाश यायेत धर्म स्थापना यायेत जि युग युगय् जन्म कयाः च्वने धकाः धयादीगु बचन कथं भगवानं कृष्णया रुपय् जन्म जुसांनिसें हे दुष्ट राक्षसतय्गु नाश यानाक्यंगु दु। गथे कि कृष्णया पाजु कंसं छ्वयाहःम्ह पुतना राक्षसनीनं थःगु दुरुपाय् विष तयाः मचाम्ह कृष्णयात त्वंकूबलय् कृष्णं उल्टां पुतनाया दुरु त्वँत्वं पुतनायात हे स्यानाबी । अथें तुं बकासुर राक्षसयात नं स्याना बी । कालीय नागयात नं थःगु बसय् तइ । थथे राक्षसतय्सं स्यास्यां अन्तय् वनाः कंसयात हे स्यानाः लोक कल्याण यानाक्यनी । विष्णुया अवतार कथं कयातःम्ह कृष्णया पराक्रम व शक्तिशाली ज्याखं यानाः कुरु क्षेत्रय् जूगु महाभारत थें ज्याःगु महायुद्धय् नं धर्मया पँ लिनाः कौरवतय्त नाश यानाः पाण्डवया रक्षा याइ । अथे जुयाः हे महाभारत युद्धयात धर्मयुद्ध नं धायेगु याः ।

थथे पराक्रमी, शक्तिशाली व द्यःया रुप हे नालातःम्ह कृष्ण मतिनाया ख्यलय् नं सुं सिवय् कम मजू । थीथी कथंया लीला याना क्यनीम्ह जुयाः हे ‘कृष्ण
लीला’ धकाः वय्बय् जुयाच्वंगु खः । सकसितंआकर्षित यायेफुम्ह श्रीकृष्णया
ख्वाः हे थुलि हिसि दु कि कृष्णया ख्वाः स्वयेवं मोहित मजूपिं सुं मदु हँ थ्व संसारय् ! मोहिनीं बिलिबिलि जाःगु श्रीकृष्णया ख्वाः छकः स्वयं श्रीकृष्णं हे स्वःबलय् थः हे मोहित जुल हँ । अले श्रीकृष्णं थःगु हे ख्वाः थें हिसि दुम्ह राधाया सिर्जना थःगु हे म्हं यानाः राधा नापं प्याखं हुलाः मनोरञ्जन यात हँ । राधायात श्रीकृष्णया प्राण हे धयातःगु दु। गथे प्राण विना म्हया अस्तित्व दइमखु। अथेंतुं राधा विना कृष्णया अस्तित्व मदु धायेगु याः । मेगु छगू धापू कथं राधा धयाम्ह श्रीकृष्णयात मचांनिसें लहिना ब्वलंका तःम्ह यशोदाया किजा रमनया तिरिमय्जु खः धाइ ।

मतिनाया ख्यलय् अनेकौं लीला याइम्ह श्रीकृष्ण प्रेम माधुरी, रस माधुरी, रुप माधुरी थेंज्याःगु थीथी कथंया लीला यानाः बाँसुरीया सलय् सकसितं मोहित यायेफुम्ह जुयाः हे श्रीकृष्णयात मतिनाया ख्यलय् शिरोमणि धाःसां जिउ। थौंकन्हय्यापिं युवा पुस्तां नं हाकुचा कृष्णयात मतिना व रोमान्सया हिरोया रुपय् माने याः । वहे रोमान्टिक कृष्णया प्रणय, प्रेम लीला, रास लीला व थीथी कथंया डेटिब थौंयापिं युवा पुस्तातय्सं नं नक्कल यानाः वयाच्वंगु खनेदु। द्वापर युगयाम्ह कृष्ण स्वयां नं जिपिं छुं नं कम मखु धकाः थौंकन्हय्या पिं ल्याय्म्हत थःत आधुनिक कृष्ण भाःपियाः डिस्को डान्स, बार, पार्क, रष्टुरेष्टय् हिराे जुयाजुइ धाःसा मिस्त नं गोपीनी सिवें जिपिं छुं कम मजू धकाः डिस्को, डान्सबारय्प्या खं ल्हुयाः आधुनिक कृष्णया फ्यान जुयाः लिउलिउ जुइ । थौंयागु आधुनिक युवा पुस्ताया सभ्यतायात हे द्वापर युगया कृष्णलीलाया विकसित रुप खः धायेफु ।

अज्याःम्ह रोमान्टिक कृष्ण गुम्हेस्यां १६,१०८ गोपीनी नापं रास लीला यात। अले सत्यभामा व रुक्मणी लगायत च्याम्ह पटरानी दु वहे कृष्ण ब्रम्हाचारी हँ, सु पत्याः जुइ? अथे जूसां श्रीकृष्ण थः ब्रम्हचारी खः धयागु प्रमाणित यानाक्यंगु छगू लीला थन न्ह्यब्वयाच्वना ।

छक्वः द्वलंद्वः गोपीनीत मुनाः कात्यायनी देवीया अपसं च्वनाः तःजिक पूजा याइ। गोपीनीतय्सं कात्यायनीया पूजा यानाः कृष्णयात थःगु बसय् तयेगु व थःपिंत धाःथें माने याका च्वनेगु तातुनाः याःगु खः । गोपीनीतय्सं थःथःगु मनं याःगु इच्छा पूवंकेत कात्यायनी देवीयात याःगु पूजा क्वचायेके धुंकाः अर्थात् पारायण याये धुंकाः ब्रम्हुतय्त भोजन याकेमाःगु जुयाच्वन। सुं छम्ह थज्याःम्ह ब्राम्हण दुसा तसकं बांलाःगु जुइ सुयात भोजन याकल सा सलंसः ब्राम्हणयात भोजन याकेगु ति ग्यनी । थथे मतिइ तयाः व हे कथं गोपीनीतय्सं सुयाकें व विषयस न्यनेकने याये माली धकाः सहलह याःबलय् श्रीकृष्णयाके हे न्यने माली धकाः क्वःछित। दक्व गोपीनीत जानाः श्रीकृष्णयाके न्यंबलय् वं जिं नं माने यानातयाम्ह जिमि गुरु दुर्वासा ऋषियात भोजन याकि तसकं बांलाइ। छिमि सकसियां मनं तुनागु इच्छा पूवनी धाइ। श्रीकृष्णं धाःथें यमुना खुसियापारी च्वनाच्वंम्ह दुर्वासा ऋषियाथाय् वनेत छकः गोपीनीत झ्वः खायाः ल्हातिइ ल्हातिइ सिसाबुसा, मरिचरिया सलंसः टोकरी ज्वनावनी । गोपीनीत वँवं यमुना खुसि थ्यंकी तर खुसि बाःवया च्वंगुलिं खुसि छिइ फइमखु तायेकाः श्रीकृष्णयाथाय् वनाः धाःवनी । जिपिं ला खुसि छिइ मफुत आः गथे यायेमाली धकाः न्यंबलय्श्री कृष्णं यदि श्रीकृष्ण ब्रम्हाचारी खःसा लँ त्वःता बिउ यमुना धकाः प्रार्थना या, यमुनां लँ त्वःती अले छिपिं खुसि पारी वनेफइ ।

श्रीकृष्णया थज्याःगु खँ न्यनाः गोपीनीत वं वयात वं वयात ख्वाः स्वयाः लिहां वइ । अले लँय् वँवं गोपीनीतय् खँ ल्हाइ । झी लिउलिउ जुइम्ह १६,१०८ गोपीनीतय् नापं रास लीला याइम्ह लोफर कृष्ण ला ब्रम्हचारी हँ धाधां न्हिलाः न्हिलाः ख्याः यायां वनी । थथे गोपीनीत ख्याः यायां यमुना खुसिइ थ्यंकी । श्रीकृष्णं धाःथें धयास्वये का गथे जुइ थें धकाः गोपीनीतय्सं यमुना खुसियात धाइ, ‘हे यमुना खुसि, श्रीकृष्ण धात्थें हे ब्रम्हचारी खःसा जिमित लँ त्वःता बिउ’ गोपीनीतय्सं थुलि धायेवं यमुना खुसि द्यःने स्वांयागु ताँ तयार जुइ । अले गोपीनीतय्सं अजू चायेकाः श्रीकृष्णयागु खँ ला खः खनी धकाः लय्लय् तातां यमुना पारी वनी ।

दुर्वासा ऋषि थाय् वनाः गोपीनीतय्सं कात्यायनी देवीया अपसं च्वनाः पूजा यानाः थौं पूजाया पारायण यानागुलिं छःपिंत भोजन याके हया, ग्रहण यानाः बिज्याहुँ धाइ । अले दुर्वासा ऋषिया न्ह्यःने सलंसः सिसाबुसा व मरीचरीं जाःगु टोकरी तया च्वनीबलय् ऋषिं धाइ, ‘यदि छिमिसं जितः धात्थें हे बांलाक नकेगु खःसा जिं म्हुतु वांखायाच्वने, छिमिसं छु छु नकेमाःगु खः, फुक्कं जिगु म्हुतुइ प्वंकि ।’

गोपीनीतय्सं नं टोकरीका टोकरी सिसाबुसा व मरीचरी दुर्वासाया वांखायाच्वंगु म्हुतुइ प्वंकी । प्वंकुप्वंकुं सलंसः टोकरी दुगु सिसाबुसा व मरीचरी सिधइ ।
अले दुर्वासा ऋषियात दण्डवत यानाः आशिका कयाः गोपीनीत लिहां वइ । लँय् हाकनं यमुना खुसि छिना वयेत थाकुइ । न्हाचः दुगु ताँ ला मदये धुंकल । श्रीकृष्णं गोपीनीतय्त धाःगु खः, जिं धाःथें धाल धाःसा यमुना खुसि छकः जक लँ बी । छिपिं लिहां वयेबलय् गथे यानाः लिहां वयेमाः धकाः धाःगु खँ लुमंकी । आः छु यायेगु खः धकाः गोपीनीतय् सहलह यानाः दुर्वासा ऋषियाथाय् हे वनाः धाः वनी । यमुना खुसि गथे यानाः छिना वनेगु धकाः न्यन। ऋषिं धाल, ‘हे यमुना दुर्वासा ऋषि दुबो जक नयाः च्वनीम्ह खःसा जिमित लँ बिउ धा, छिमित लँ बी ।’ नकतिनि ला थुलिमछिं मरिचरी व सिसाबुसा नःम्ह दुर्वासां ऋषिं दुबो जक नयाच्वनीम्ह खः धकाः सुं पत्याः याइ ला? धकाः खँ ल्हाल्हां गोपीनीत यमुना खुसि सिथय् थ्यनी । अले ऋषिं धाःथें धाइ, ‘हे यमुना दुर्वासा ऋषि दुबो जक नयाः च्वनीम्ह ऋषि खःसा जिमित लँ बिउ।’

गोपीनीतय्सं थुलि धायेवं यमुना खुसि हाकनं न्हापा थें ताँ दयावइ । घोर आश्चर्य जुइ दक्वं । गोपीनीत अजू चायेकाः यमुना खुसि पार याना वइ । थ्व निगू घटनां छु क्यं धाःसा थ्व संसारय् गुलि मनूत दु उपिं फुक्कं मनूत सांसारिक माया जालय् जक तक्यनाः थःगु अस्तित्व ल्वःमंका च्वंगु दु। संसारय् च्वंसां संसारय्दु गु काम क्रोध, लोभ, मोहंनं जाःगु मायाजालय् तक्यनाः मच्वंसें मानवीय मूल्य मान्यता व आदर्शया लँपुइ स्थीर जुयाः न्ह्याःवने फयेकेमाः ।