शिक्षकं मस्तय्त चिकुलाया मौसमय् पिने चाःहिउवनेगुया ग्यानापुगु लिच्वःया बारे कनेत स्वयाच्वन ।
‘छन्हु तसकं चिकुसे च्वनाच्वन । जिमि न्हय्दँ दुम्ह काय पिने म्हितः वनेत स्वयाच्वन, तर जिं वयात पना । जिं वयात न्हूगु साइकल न्याना बियातयागु खः । जिं मखंक व वहे साइकल ज्वनाः पिहां वन खनी । वयात चिकुं पुन, अले स्वन्हु लिपा ला व सि हे सित ।’
क्लासय् गबाय्त सुनानं नमवाः ।
अनंलि आकाझाकां लिउनेया सीटं छम्हेसिनं नवानाहल— ‘वयागु साइकल गन दु ?’
ह्ह्ह्
‘छ हे खः ला व बहादुर ल्याय्म्ह गुम्हेसिनं जिमि काययात खुसिइ दुनेत्यंबलय् बचय् यानाहःगु खः ।’
‘खः, छिगु । तर थ्व छुं न्ह्यथनाच्वनेमाःगु खँ ला मखु नि ।’
‘छाय् न्ह्यथनेमाःगु मखु ? वयागु तपुलि गन दु ?
LEAVE YOUR COMMENTS