गन ४०० दँ न्ह्यःनिसें मचा मबुइकू

मनू धइपिं सामाजिक प्राणी खः, समाजय् मिले जुयाच्वनीपिं जूगुलिं हे इमित अथे धइगु खः । अले थ्व मानव समाजय् नं थःथःगु हे अनेकों मान्यता, प्रचार, रीतिरिवाज, संस्कार, परम्परा दु । समाजकथं थ्व बिस्कं बिस्कंया हे जुयाच्वनी । थुकी मध्ये छगू अजू चायापुगु संस्कार दुगु थाय् नं दु, गन मिसातय्सं मचा बुइकी मखु । थथे धायेबलय् सुं नं पत्याः मजुइफु ।

छाय्कि मनू सामाजिक प्राणी जूगुलिं व समाजय् च्वनेत ला मनू हे माल । अथे खयां नं मचा बुइकेगुलिइ हे छगू कथं प्रतिबन्ध तयातःगु थाय् नं थ्व संसारय् दुगु जुयाच्वन । थ्व गुगु फिल्म, बाखं वा नाटकया घटना मख, वास्तविकता हे खः । अझ मेगु छगू अजू चायापुगु खँ ला थ्व दु कि अन निदँ, प्यदँ वा च्यादँ झिदँ मखु वंगु प्यसः दँ न्ह्यवंनिसें चले जुया वयाच्वंगु चलन खः ।

पत्याः याये थाकूगु तर अजू चायापुगु संस्कार दुगु थाय् खः भारतया मध्य प्रदेशय् च्वंगु छगू राजगढ जिल्लाया छगू गां । थ्व गामय् वंगु ४०० दँ न्ह्यवंनिसें सुं नं मिसा मचा बुइकूगु मदुनि । ‘सिंक श्याम जी’ नांया गामय् च्वंपिनिगु धापू थ्व दु कि मचा बुइकेगु धइगु अभिशाप खः । उकिं अनच्वंपिं मिसात मचा बुइकेमाल धाःसा थःगु थाय् त्वःताः मेगु हे गामय् वनी ।

चलन वंगु प्यसः दँ न्ह्यवंनिसें थुकथं हे चले जुया वयाच्वंगु दु । गामय् मचा बुइकल धाःसा उम्ह मचा विकृत जुइगुवा वया मां वा अबु सी धइगु अनच्वंपिनिगु विश्वास खः ।