ने. सं. ११४४ चौलाथ्व दशमी -

गनं वनेथाय् मदुसा बुद्ध धर्म दु

बुद्ध शासनय् थीथी कथंया विनय दु । तर बुद्ध शासनय् दुहां वयेत छुं कथंया नियम मदु । थन जुजुंनिसें प्रजा तकं याउँक वयेफु । धनीनिसें गरिब नं वयेफु । साहु वा नोकर नं वयेफु । थजाःक्वजाःया बन्देज मदु । बुराबुरी मचाया लागा मदु । तःधी चीधीया सीमा मदु । न्ह्याम्ह न्ह्यागु इलय् नं दुहां वयेफु । दुहां वये जिउ । बुद्धकालय् स्वयेगु खःसा न्हय्दँ दुम्ह राहुल प्रवजित जुल । चय्दँ दयेकाः प्रवजित जूपिं नं दु ।

थन खुँ, डाँकांनिसें सज्जन तकं दुहां वःगु दु । गुलिं श्रद्धा दयाः थन दुहां वइ । गुलिं करं जक दुहांवःपिं नं दु । गुलिं गनं वनेगु थाय् मदुगुलिं वइ । गुलिं थःगु फाइदाया लागि जक दुहां वःगु नं दु । न्ह्यागु परिस्थितिइ दुहां वःसां तथागतं इमित मार्ग दर्शन याकाबिज्याःगु दु । सुनानं थुइका बी मफुगु खँ थुइका बिउगु दु । अझ अर्हत मार्गतकं थ्यंकाबिज्याःगु दु ।

थुकी मध्ये सु सु उपासक वा भिक्षु भिक्षुणीपिं दु स्वये –
१) पिण्डोल भारद्वाज– पिण्डोल भारद्वाज उज्जेन जुजुया पुरोहितया काय खः । छन्हु पिण्डोल राजगृह नगरय् वल । अन भिक्षुपिनि प्राणीत भोजन खन । साःसाःगु भिंभिंगु नसाया रसय् तक्यन । रस तृष्णाय् भुले जुल । अले थः नं प्रवजित जुल । यक्व भोजन कायेया लागि तग्वःगु पिण्डपात्र ज्वनेगु यात । थुगु खँ तथागतं सीकाबिज्यात । वसपोलं पिण्डोलयात थुइकेभनं रसतृष्णायात बशय् तयेमाःगु धर्मदेशना यानाबिज्यात । थुगु धर्मदेशना न्यनाः पिण्डोल भारद्वाज अर्हत तकं जुल ।

२) नन्द – नन्द स्थविरया न्हापा प्रवजित जुइ मं मदु । तथागतयात म्हाः धाये मछिनाः जक प्रवजित जूगु खः । रुपनन्दानाप ब्याहा यायेगु इलय् नन्द प्रवजित जुल । उकिं प्रवजित जूसां चित्त स्थिर मजू । थज्याःगु अस्थिर चित्तम्ह नन्दयात तथागतं व्यवहारिक ढंगं थुइकाबिज्यात । गुकिं यानाः नन्दं अर्हत मार्ग लुइके फत ।

३) खेमा – खेमा साकल जुजुया म्ह्याय् खः । वया ब्याहा मगध जुजु विम्बिसारनाप जुल । विम्बिसार तथागतया शिष्य । वसपोलया उपदेश न्यनीम्ह । सदां भिक्षु संघयात दान बीम्ह । तर खेमा लानिया तथागत प्रति छतिं श्रद्धा मदु । लानियात बुद्धया उपदेश न्यने नं मयः । वसपोलया न्ह्यःने वने नं मं मदु । छन्हु खेमा लानि मं मदुसां लोकाचारया लागिं तथागत नापलाः वन । थुगु इलय् तथागतं खेमा लानिया खँ थुल । वसपोलं थःगु जवंखवं अति बांलाःपिं मिसापिं तया बिल । उमिसं तथागतयात पंखा गायेकाच्वन । अनंलि वसपोलं उमित १६ दँ, २० दँ, ३० दँ, ४० दँ ५० दँ ६० दँ, ७० दँ, ८० दँ यायां बुरीया रुपय् खंका बिल । उमिगु जीर्ण जूगु स्थिति लानिं खन । थुकिं यानाः लानिं अनित्ययात थुइकल । थुकथं थःगु वैंस व यौवनय् लालायित जूम्ह लानियात तथागतं वास्तविकता बोध याकाबिज्यात ।

४) पटाचारा – पटाचारा छम्ह दुःखीम्ह मिसा खः । वया भाःत व कायपिं सित । थुकिं यानाः वया मन अस्थिर जुल । वं थः पचिनांगा जूगु तकं मचाल । वयात सकसिनं उइँया दर्जा बिल । वयात सुनानं होशय् हये मफुत । तर छन्हु व तथागतया सभाय् थ्यन । तथागतया सः न्यनेवं व होशय् वल । थःगु हालत वाःचायेकल । सुनानं थःगु उद्धार याये फइ मखुगु खँ थुइकल । तथागतया उपदेश न्यँन्यं छथुं स्रोतापन्न जुल । छुं न्हि लिपा अर्हत फल प्राप्त यात ।

५) सोणा – सोणा श्रावस्तीया गृहिणी खः । वया झिम्ह काय व झिम्ह म्ह्याय्पिं दु । न्हापा ला वया जीवन सुखी । वया भाःतम्ह तथागतया उपदेश न्यनाः प्रवजित जुल । अनंलि वं थःगु सम्पत्ति थः सन्तानपिंत अंशबण्डा याना बिल । थःपिंसं अंश कायेवं काय् व भौपिंसं वयात मस्वल । गनं वनेगु थाय् मदयेवं सोणा बुद्धशासनय् दुहां वन । प्रवजित जुल । वृद्ध अवस्थाय् प्रवजित जूसां सोणा अर्हत फल प्राप्त यात ।

६) कुण्डलकेसा – कुण्डलकेसा राजगृह नगरयाम्ह खः । वया मृत्युदण्ड बीत तयातःम्ह खुँनाप मतिना जुल । वं ब्याहा यायेगु जिद्दि यात । वया जिद्दिया कारणं बौम्ह राजकर्मयात घुस नकाः खुँयात बिसिकल । तर व खुँ खुण्डलकेसायात हे स्यायेत स्वल । थुगु अवस्थाय् वं थः भाःतयात भीरं कुर्काः स्याना बिल । बुद्धशासनय् दुहां वन । थुकिं यानाः दुःखं मुक्त जुल ।

७) खज्जुत्तरा – खुज्जुत्तरा लानि सामावतीयाथाय् ज्या याइम्ह खः । लानिं खुज्जुत्तरायात न्ह्याबलें स्वां न्याके छ्वइगु । स्वां न्यायेत वयात च्यागू कर्षापण बीगु । तर खुज्जुत्तरां प्यंगू कर्षापणया जक स्वां न्याइगु । प्यंगू कर्षापण दां लबः काइगु । छन्हु खुज्जुत्तरां तथागत बुद्धया उपदेश न्यन । वसपोलया उपदेशं वं स्रोतापन्न फल प्राप्त यात । अनं लिपांनिसें लबः नयेगु ज्या मयात । थुकथं तथागतया उपदेशं असत्य ज्याखँ यायेगुपाखें तापात ।

थ्व ला छुं छुं दसु जक जुल । खेमा थें घमण्डीम्ह लानि तथागतया उपदेश न्यन । पटाचारा गुम्हेसित समाजं उइँया दर्जा बिल । वयात बुद्ध शासनय् थाय् दत । थः हे भाःतयात स्याःम्ह कुण्डलिकेसा बुद्ध शासनय् दुहां वयाः प्रवजित जुल । मं मदुसां बुद्धशासनय् दुहां वःम्ह नन्दं अर्हत फल प्राप्त यात । थुलि जक मखु बुद्धशासनय् अंगुलिमाल थेंज्याःम्ह हत्यारायात थाय् बिल । हत्यारा अंगुलिमालं अर्हत फल प्राप्त यात । सुनानं बोध याके मफुगु, सुनानं बांलाक ध्वाथुइके मफुगु दुःख सत्ययात तथागतं बोध याकाबिज्याःगु । न्ह्याथेंजाःगु परिस्थितिया दुःखं कःम्ह जूसां बुद्ध शासनय् थाय् बियाबिज्यात ।

खय्त ला मनूया परिस्थिति सदां उथें जुइ मखु । छन्हु अस्थिर चित्त जूम्हेसिनं लिपा थःगु चित्त स्थिर यायेफु । दँ दँ तक बेहोशीम्ह लिपा होसय् वयेफु । घमण्डीं थःगु घमण्ड त्याग यायेफु । ज्यानमारा, खुँ, लुच्चां थःगु कुमार्ग त्वःतेफु । थ्व सकतां ज्याखँया लागिं ध्वाथुइका बीम्ह दयेमाः । ध्वाथुइकेगु ई व परिस्थिति चूलायेमाः । बुद्ध शासन छगू थज्याःगु थाय् खः । गन मनू याउँक च्वने फइ । सत्ययात आत्मसात यायेफइ । थन जुजु, प्रजा, तःमि, चीमि, थजाः, क्वजाः भिंमभिंया छुं भेदभाव मदु । न्ह्याथें जाःम्ह दुहां वःसां सत्ययात बोध यायेफु । सत्मार्ग लुइकेफु ।